Πολύς λόγος έχει γίνει τις τελευταίες ημέρες σχετικά με το τμήμα του ΠΑΣ Λαμία στο ποδόσφαιρο σάλας, τα πεπραγμένα του τη φετινή σεζόν και το μέλλον, γεγονός που μου γέννησε την ανάγκη να γράψω μερικές λέξεις προκειμένου να υπάρχει μία σφαιρική εικόνα.

Γράφει ο Νίκος Μώκος

Αντί προλόγου, αν κάποιος θεωρεί αποτυχία τη φετινή σεζόν και όλη τη προσπάθεια που έχει γίνει και διαβάζει αυτές τις γραμμές, ας μην συνεχίσει την ανάγνωση και ας αποχωρήσει από το παρόν άρθρο!

Τώρα που μείναμε οι ίδιοι, γιατί θεωρώ το ίδιο βέβαιο ότι υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν αποτυχημένη τη προσπάθεια και ότι συνεχίζουν την ανάγνωση θέλοντας να τροφοδοτήσουν ακόμη περισσότερο τη λαγνεία τους για ίντριγκα, κακόβουλα σχόλια και…μηδενισμό, ας πάμε:

στο θέμα μας…

Πριν 3 χρόνια η νέα διοίκηση του Ερασιτέχνη τόλμησε, αυτό που δεν είχε τολμήσει καμία άλλη στο παρελθόν! Τη δημιουργία νέων αγωνιστικών τμημάτων προκειμένου ο ΠΑΣ Λαμία να έχει εκπροσώπηση και σε άλλα αθλήματα. Μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, μια κίνηση που εμπεριείχε μεγάλο ρίσκο αλλά τα οφέλη ήταν πολλαπλά!

Γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου και τμήμα ποδοσφαίρου σάλας λοιπόν δημιουργούνται (βγάζω εκτός το αγωνιστικό μπριτζ) και ξεκινούν να χτίζονται από το μείον και όχι από το μηδέν! Και λέω από το μείον γιατί δεν υπήρχαν ούτε καν οι απαιτούμενες προδιαγραφές για αυτή τη κίνηση. Δεν υπήρχαν γήπεδα για προπονήσεις, δεν υπήρχε η τεχνογνωσία (ιδιαίτερα για το futsal) δεν υπήρχε φίλαθλο κοινό!

Η συνέχεια είναι γνωστή και δε χωρά φλυαρίες. Στη 2η σεζόν το Futsal πανηγυρίζει την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία σε 2 παιχνίδια τα οποία τα έπαιξε με 6 ποδοσφαιριστές διαθέσιμους, η γυναικεία ομάδα ολοκληρώνει τη 2η χρονιά της έχοντας καταφέρει να φτιάξει έναν κορμό και να δημιουργήσει ακαδημία ποδοσφαίρου γυναικών.

Το μεγάλο ερωτηματικό του καλοκαιριού

Και έρχεται το καλοκαίρι, με τα δύο τμήματα να έχουν πετύχει τους στόχους και τίθεται το ερώτημα, αν, ιδιαίτερα το τμήμα ποδοσφαίρου σάλας, είναι, ή μάλλον ήταν έτοιμο για το βήμα παραπάνω. Οι κινήσεις του καλοκαιριού δείχνουν πως ναι, τα όσα έχουν γίνει τελευταία μαρτυρούν το αντίθετο!

Ο Γιώργος Τσιάρας αναλαμβάνει τεχνικός διευθυντής έχοντας μπροστά του ένα δύσκολο, πολύ δύσκολο έργο. Να βρει ποδοσφαιριστές, με το ανάλογο αντίτιμο φυσικά, οι οποίοι θα αφήσουν το…11αρι του τοπικού και θα αφοσιωθούν στο Futsal! Τζίμης Παπαναστασίου, Μπάμπης Γάτσιος, Νίκος Γέμελος, Έντι Μαρκάι, Χαράλαμπος Κολποδίνος κλπ. Μία προσπάθεια δύσκολη αν αναλογιστεί κανείς πως μιλάμε για μία επαρχιακή ομάδα και μία δεξαμενή περιορισμένη. Αυτοί οι ποδοσφαιριστές λοιπόν σε συνδυασμό με ποδοσφαιριστές που έπαιζαν ταυτόχρονα και στο 11αρι, συνέθεσαν το ρόστερ της παρθενικής συμμετοχής του ΠΑΣ Λαμία Futsal στη μεγάλη κατηγορία!

Το ξεκίνημα δεν ήταν άσχημο βάσει εικόνας, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά. Και όσο αυτή η κατάσταση διατηρούνταν με την πάροδο του χρόνου η…μαγιά άρχιζε να χαλάει μέχρι να φτάσουμε στο σήμερα.

Το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ έχει αποχωρήσει, ο προπονητής άφησε αιχμές κατά της διοίκησης η οποία μία μέρα μετά ανακοίνωσε το διαζύγιο και έπειτα σειρά είχε η παραίτηση του Γιώργου Τσιάρα για λόγους…ευθυξίας όπως τόνισε μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του!

Και εδώ έρχονται τα μεγάλα Γιατί που βαραίνουν την διοίκηση και παραμένουν αναπάντητα!

Γιατί, οι ποδοσφαιριστές της ομάδα αποχωρούσαν ο ένας μετά τον άλλον;

Γιατί ο Κώστας Τσαπραζλής αναγκάστηκε να πει όσα είπε περί…αδιαφορίας και η διοίκηση στην απάντηση αρκέστηκε στην απάντηση μόνο για το παιχνίδι της Κυριακής;

Γιατί εμφανίζει εικόνα διάλυσης ένα τμήμα που το καλοκαίρι χτίστηκε για να διεκδικήσει την παραμονή;

Το μεγάλο λάθος….

Στα δικά μου μάτια και το έχω αναφέρει σε όλους τους τόνους, το μεγάλο λάθος ήταν η απομάκρυνση του coach Τσαπραζλή. Ένας άνθρωπος ο οποίος προσπάθησε να εξελίξει και να εξελιχθεί μέσα από την ομάδα, να κάνει καλύτερο το προϊόν. Η αποπομπή του από την ομάδα θεωρώ πως ήταν λάθος κίνηση, εκτός βέβαια αν ήταν και πρόθεση του ίδιου να αποχωρήσει,  βλέποντας την ομάδα του να παρουσιάζει σημάδια αποσύνθεσης!

H κίτρινη κάρτα στην εξέδρα…

Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το τμήμα σάλας, έχει πολλές αιτίες και μία από αυτές είναι και ο κόσμος. Ο κόσμος που ποτέ δεν αγκάλιασε αυτό το εγχείρημα, ενός τμήματος του ΠΑΣ Λαμία, του πρώτου brand της πόλης και του νομού δηλαδή! Και δεν μιλάμε για προσπάθεια ενός έτους, αλλά τριών! Ο ίδιος κόσμος λοιπόν, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου ανάθεμα και αν έχει δει έστω και σε βίντεο περί τι αθλήματος πρόκειται, ξαφνικά απέκτησε απαιτήσεις και άποψη για κάτι που μέχρι τη Κυριακή του ήταν αδιάφορο!

Η επόμενη ημέρα!

Αυτή θα βρει το τμήμα Futsal να συνεχίζει. Με νέο προπονητή, με ποδοσφαιριστές οι οποίοι θα προσπαθήσουν να βγάλουν το υπόλοιπο της σεζόν με αξιοπρέπεια. Δεν κακίζει κανένας όσους έφυγαν, θα είχαν τους λόγους τους. Η θλίψη είναι αυτή που μένει για κάτι που δεν ολοκληρώθηκε όπως ξεκίνησε. Πλέον μπαίνει σε μία νέα διαδικασία το τμήμα αυτό. Μέσα από μία αποτυχημένη σεζόν, θα πρέπει να πάρει όσα περισσότερα κέρδη μπορεί, για την επόμενη. Τις εμπειρίες από τη δυναμικότητα των αντιπάλων, τη φιλοσοφία αυτών των ομάδων, την υπερηφάνεια του να αγωνίζεσαι με τον Αθανάσιο Διάκο στο στήθος και τα κυανόλευκα! Να χτίσει από τώρα δηλαδή αυτό που την επόμενη χρονιά θα παλέψει για να κάνει και πάλι περήφανη την πόλη. Και με την ελπίδα ότι ο κόσμος, τώρα στα δύσκολα θα βάλει πλάτη.

Εν κατακλείδι…

Μπορεί να είναι αρκετοί αυτοί οι οποίοι χαίρονται για τους δικούς τους ανεξήγητους λόγους, με την κατάσταση όμως το σίγουρο είναι ότι η προσπάθεια του Ερασιτέχνη, άσχετα με τα όσα συμβαίνουν τελευταία στο futsal θεωρείται πέρα για πέρα επιτυχημένη. Γιατί δημιούργησε δύο νέα αγωνιστικά τμήματα, γιατί ώθησε νέα παιδιά στον αθλητισμό, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται τόσο οι επιτυχίες όσο και οι αποτυχίες. Αυτό που δεν κατάφερε είναι να φέρει περισσότερο κόσμο στο γήπεδο, να κάνει τις Κυριακές μία γιορτή. Σαφώς και όπως αποδεικνύεται οι χειρισμοί της διοίκησης σε κάποια θέματα ήταν ερασιτεχνικοί, αλλά αυτός είναι ο ερασιτεχνικός αθλητισμός. Λαθεύεις, μαθαίνεις, προχωράς μέχρι το επόμενο λάθος. Μια διαδικασία συνεχούς εξέλιξης. Με επιτυχίες και αποτυχίες. Δύο έννοιες που μοιάζουν υποκειμενικές, αλλά είναι τόσο αντικειμενικές!