Απόψεις

Ν. Παπανάγνου: “Με ψυχραιμία και υπομονή για ένα νέο ξεκίνημα…”

06/08/2019

Lamiara

Τον περασμένο Μάιο, όταν συμμετείχα στην παρουσίαση του βιβλίου του Θάνου Σαρρή «H μπάλα στην κερκίδα», δεν πίστευα πως η θεωρητική και ενδιαφέρουσα κουβέντα που ακολούθησε, θα έβρισκε αποδέκτη την ΠΑΕ ΠΑΣ Λαμία.

Μόλις είχε ολοκληρωθεί μία συναρπαστική και άκρως επιτυχημένη σεζόν που δημιουργούσε τις βάσεις για την καταξίωση μίας επαρχιακής ομάδας, στην κορυφαία κατηγορία, ιδιαίτερα στα μάτια των ελλήνων φιλάθλων.
Ξαφνικά, μέσα σε λίγες ημέρες, όλα κλονίστηκαν. Ξαφνικά; Όχι και τόσο…

Του Νίκου Παπανάγνου

Η παράταξη που έκλεισε σε μία νύχτα την ΕΡΤ και έχει αποδείξει πως επιθυμεί με κάθε τρόπο την απαξίωση της, ήταν δεδομένο πως θα έκανε ό,τι μπορούσε για να μειώσει το κόστος λειτουργίας της. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονταν πως είναι εξωφρενικά τα χρήματα που έδωσε η Δημόσια τηλεόραση προκειμένου να σώσει τον ανταγωνισμό και τα προσχήματα ενός δίκαιου πρωταθλήματος, αν μη τι άλλο, σε οικονομικό επίπεδο και να ξεκινήσει το πρωτάθλημα κανονικά.

Η ΕΡΤ με κανέναν άλλο τρόπο δεν θα μπορούσε να μπει στη μάχη της τηλεθέασης, παρά μόνο με το ποδόσφαιρο και τις αθλητικές διοργανώσεις. Τα χρήματα που έδωσε στις ΠΑΕ μπορεί να ακούγονται (και είναι) πολλά, αλλά είναι μέσα στα όρια της αγοράς και στο πλαίσιο της ανταγωνιστικότητας. Άλλωστε η NOVA προσέφερε φέτος στον Παναθηναίκό, περισσότερα από αυτά που τους έδωσε πέρυσι η ΕΡΤ.

Όλως τυχαίως, εκείνες οι (τότε) αντιπολιτευτικές φωνές συντονίζονταν άψογα με κάποιους παράγοντες του ποδοσφαίρου, που οι ομάδες τους έβρισκαν στέγη στη NOVA για λόγους που ακόμα δεν έχουν βρει εξήγηση και ξαφνικά εξεγέρθηκαν εναντίον της κυβέρνησης και της κρατικής τηλεόρασης που έδωσε τέλος στους εκβιασμούς της συνδρομητικής πλατφόρμας.

Φυσικά, το συνδρομητικό κανάλι δεν θα ήταν υποχρεωμένο να δώσει εξηγήσεις για τις συμφωνίες του, αν μέχρι τότε δεν είχε σηκώσει το λάβαρο της εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου μέσω της αναδιάρθρωσης. Τα στελέχη της NOVA που μιλούσαν για ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και αναβάθμιση του προϊόντος, προτίμησαν να δώσουν συμβόλαιο στην ομάδα του Κούγια που πρόσφατα τους είχε επιτεθεί με δύο ανακοινώσεις και στον Λεβαδειακό.

Την ίδια στιγμή εμπορικότατες ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός και ο Άρης και υγειέστατες (κατά κοινή ομολογία) ΠΑΕ όπως ο Παναιτωλικός, ο Ατρόμητος, η Ξάνθη και η Λαμία έμεναν χωρίς την πιο σημαντική πηγή εσόδων τους, ένα μήνα πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, Γιατί η NOVA είχε αποφασίσει όχι μόνο πόσες, αλλά και ποιες ομάδες θα συμμετείχαν στο πρωτάθλημα.

Όλες αυτές οι φωνές πνίγηκαν προσωρινά για λόγους εκλογικής σκοπιμότητας.

Δεν θα ήταν και το καλύτερο για υποψήφιους βουλευτές να έλεγαν πριν τις εκλογές πως η διετής κλειστή σύμβαση με την ΕΡΤ, θα έσπαγε μονομερώς και θα οδηγούσε σε πλήρη διαφοροποίηση του μπάτζετ μίας εταιρίας ένα μήνα πριν την έναρξη των υποχρεώσεων της. Τουναντίον. Έθρεφαν τις προσδοκίες πως και σε αυτό το θέμα (όπως στη Συμφωνία των Πρεσπών που τελικά, απ’ ό,τι φαίνεται δεν θα καταγγελθεί) θα ισχύσουν οι συμβάσεις και οι συμφωνίες.

Μετά τις εκλογές όμως, άρχισε το…τραγούδι. Με κουπλέ τις αναφορές στο κράτος που σκορπάει λεφτά για να συντηρεί τις ΠΑΕ με την ΕΡΤ και στο ρεφραίν ο Παπαϊωάννου δεμένος στο άρμα του Τίγρη.

Χωρίς καμία απόδειξη, κανένα σοβαρό επιχείρημα. Άλλωστε πότε χρειάστηκε επιχειρήματα το κουτσομπολιό; Πότε έδωσαν σημασία στην αλήθεια οι νερατζιές;

Το παπαγάλισμα ερυθρόλευκων και γαλάζιων κέντρων επικοινωνίας είναι αρκετά εύπεπτο ακόμα και για κάποιον εντελώς άσχετο με το θέμα. Όταν έρχεται η ώρα της τεκμηρίωσης, όμως, υπάρχει πρόβλημα. Το κουτσομπολιό ερυθρόλευκων κύκλων πως η Λαμία είναι στο άρμα του Μελισσανίδη, μετράει πάνω από δύο χρόνια ιστορίας. Ένας Βασιλαντωνόπουλος ήταν αρκετός για το αφήγημα και τίποτε άλλο.

Ο δανεισμός του ήταν στο μυαλό τους η απόδειξη πως η ΠΑΕ είναι παράρτημα του Μελισσανίδη. Στο ίδιο μυαλό το ρόστερ 42 ποδοσφαιριστών με μαζικούς δανεισμούς σε ομάδες, «θολές» αγορές και επαναδανεισμούς ήταν απλώς επενδύσεις και ομαλή λειτουργία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Η άδεια, από χορηγό, φανέλα της ομάδας δύο χρόνια στη Super League, είναι απλά μία λεπτομέρεια που δεν αξίζει αναφοράς. Όταν κατέρρευσε δε και το παραμύθι της ανάληψης των έργων του γηπέδου στη Ν. Φιλαδέλφεια από την εταιρία του Παπαϊωάννου, το έριξαν στη συνομωσία και στο «κάτω από το τραπέζι», στο «για το πέτσινο πέναλτι δεν είπατε τίποτα» και σε αστειότητες του τύπου «σε σπρώχνει η διαιτησία». Δεν τους ήταν αρκετό καν το γεγονός πως η ΠΑΕ ΑΕΚ άδειασε τις υπόλοιπες ομάδες και υπεγράψε και εκείνη με τη NOVA.
Στον ένα χρόνο που έζησα από κοντά την ομάδα ως υπεύθυνος επικοινωνίας, αυτό που διαπίστωσα είναι η θετική διάθεση και οι καλές σχέσεις με όλους. Πλην της Λιβαδειάς δεν υπήρξε ούτε ένα γήπεδο στο οποίο η ομάδα δεν έτυχε καλής φιλοξενίας, όπως το ίδιο θα πουν όλες οι ομάδες που φιλοξενήθηκαν στο ΔΑΚ. Η ΠΑΕ ήταν αυτόνομη, δεν είχε οικονομική συναλλαγή με κανέναν από τους ισχυρούς, στις συνελεύσεις της Λίγκας ψήφιζε πάντα με γνώμονα το συμφέρον της ομάδας και του υγιούς ανταγωνισμού, ο φάκελος της ήταν πάντα αψεγάδιαστος και ποτέ δεν απάντησε ούτε σε προκλήσεις, ούτε σε άσχημες διαιτησίες.

Αυτό είναι που δεν μπορούν να χωνέψουν εκείνοι που επιχειρούν πάλι να μοιράσουν τα φέουδα. Η Λαμία είναι δεδομένο πως δέχεται (και θα συνεχίσει να δέχεται) πόλεμο από εκείνους που αναπολούν χρυσές εποχές μονοπωλίων. Είναι γνωστή και παλιά η τακτική της οικονομικής πίεσης μέχρι να υποκύψεις και να μπεις υπό την προστατευτική σκέπη εκείνων που θα σου εγγυηθούν ένα τηλεοπτικό συμβόλαιο στη NOVA και ίσως καμιά χορηγία από φίλιες εταιρίες.

Σε αυτό τον πόλεμο οι οπαδοί της ομάδας και ο κόσμος που ενδιαφέρεται μόνο για το συμφέρον του ΠΑΣ και κανενός άλλου μεγάλου, πρέπει να σταθεί στο πλευρό των ανθρώπων της ομάδας. Να γίνει η ασπίδα παικτών, τεχνικών, παραγόντων και εργαζομένων. Το όνειρο τελείωσε, το ξύπνημα είναι πάντα σκληρό, αλλά με ψυχραιμία και υπομονή πρέπει να αντιμετωπιστεί ως νέο ξεκίνημα.

Υ.Γ: Το αίτημα για εγχείρημα λαϊκής βάσης, προφανώς και δεν είναι εφικτό τη συγκεκριμένη στιγμή. Μία τέτοια προσπάθεια χρειάζεται αφοσίωση, πίστη, δουλειά και χρήματα από ανθρώπους διατεθειμένους να βοηθήσουν, κάτι που δεν είναι ορατό στον ορίζοντα της Φθιώτιδας. Ωστόσο, η απαξίωση ακόμα και της σκέψης δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στον διάλογο. Δεν θα έκανε κακό να ξεκινήσει μία τέτοια δημόσια συζήτηση.

Πηγή:Lamianow

Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα κυανόλευκα νέα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram για να μαθαίνετε σε χρόνο dt όλα τα νέα.

Tags:Απόψεις

Εμπρός Αντρέα για μια Λαμία νέα

Το 2-1 κάλυψε τις αδυναμίες αλλά δεν τις έλυσε….

Σχόλια

Απόψεις

ΠΑΣ Λαμία: Τα φετινά “Πάθη” και η προσδοκία της ποδοσφαιρικής Ανάστασης

13/04/2025

Νίκος Μώκος

Η Μεγάλη Εβδομάδα ξεκινά και μαζί της ξυπνούν έντονα συναισθήματα πίστης, ελπίδας και προσμονής για τη λύτρωση. Για τους φίλους του ΠΑΣ Λαμία, αυτή η περίοδος έρχεται να συμβολίσει κάτι παραπάνω: την ελπίδα για το τέλος ενός ποδοσφαιρικού «μαρτυρίου» και την προσδοκία για μια νέα αρχή – μια Ανάσταση που όλοι περιμένουν.

Γράφει ο Νίκος Μώκος

Το Πάσχα είναι η κορυφαία γιορτή της Χριστιανοσύνης, με αποκορύφωμα τη νύχτα της Ανάστασης. Αντίστοιχα, για τον φίλαθλο κόσμο της Λαμίας, η έλλειψη δράσης το προσεχές Σαββατοκύριακο μοιάζει σαν μια πρώτη “λύτρωση”

Απαλλάσσει το κοινό από το “μαρτύριο” της παρακολούθησης ενός αγώνα των κυανόλευκων…

Μια προσωρινή λύτρωση από την εικόνα της ομάδας, η οποία φέτος θυμίζει περισσότερο… Γολγοθά.

Το μεγαλύτερο παράπονο του κόσμου δεν είναι ο υποβιβασμός. Είναι ο τρόπος. Από μια καλοκουρδισμένη ομάδα με ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα, η Λαμία μετατράπηκε σε ένα σύνολο δίχως προσανατολισμό, πάθος και ποιότητα. Και αυτό πονάει περισσότερο από την ίδια την πτώση.

Η φετινή σεζόν κύλησε με συνεχείς παθογένειες:

Η αποδόμηση του ρόστερ
Οι λανθασμένες μεταγραφικές επιλογές
Η έλλειψη ταυτότητας στο γήπεδο
Και τελικά, η απογοήτευση σε κάθε σέντρα

Το κοινό δεν ζητάει θαύματα. Ζητάει απλά μια ομάδα που να θυμίζει ξανά ποδόσφαιρο. Που να μπορεί να δημιουργήσει, να σκοράρει, να χαρίσει χαμόγελα και συγκινήσεις.

Η πραγματική Ανάσταση για τη Λαμία δεν θα έρθει απαραίτητα με την επιστροφή στη Super League. Θα έρθει όταν η ομάδα ξαναχτίσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τον κόσμο της. Με όραμα, με ρεαλισμό και με καθαρή ποδοσφαιρική λογική.

Τα 8 χρόνια στην πρώτη κατηγορία ήταν ένα όνειρο. Ίσως δεν το ζήσαμε όσο έπρεπε γιατί ξέραμε, βαθιά μέσα μας, πως κάποτε θα τελείωνε. Τώρα, το ζητούμενο είναι η σπίθα. Αυτή που χάθηκε – ή που η ίδια η ομάδα στέρησε στον κόσμο της.

Καιρός να επιστρέψει. Όχι μόνο με νίκες, αλλά με ουσία.

ΥΓ. Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλή Ανάσταση σε όλους – στις ψυχές, το μυαλό και… το ποδόσφαιρό μας.