Η Μεγάλη Εβδομάδα ξεκινά και μαζί της ξυπνούν έντονα συναισθήματα πίστης, ελπίδας και προσμονής για τη λύτρωση. Για τους φίλους του ΠΑΣ Λαμία, αυτή η περίοδος έρχεται να συμβολίσει κάτι παραπάνω: την ελπίδα για το τέλος ενός ποδοσφαιρικού «μαρτυρίου» και την προσδοκία για μια νέα αρχή – μια Ανάσταση που όλοι περιμένουν.

Γράφει ο Νίκος Μώκος 

Το Πάσχα είναι η κορυφαία γιορτή της Χριστιανοσύνης, με αποκορύφωμα τη νύχτα της Ανάστασης. Αντίστοιχα, για τον φίλαθλο κόσμο της Λαμίας, η έλλειψη δράσης το προσεχές Σαββατοκύριακο μοιάζει σαν μια πρώτη “λύτρωση”

Απαλλάσσει το κοινό από το “μαρτύριο” της παρακολούθησης ενός αγώνα των κυανόλευκων…

Μια προσωρινή λύτρωση από την εικόνα της ομάδας, η οποία φέτος θυμίζει περισσότερο… Γολγοθά.

Το μεγαλύτερο παράπονο του κόσμου δεν είναι ο υποβιβασμός. Είναι ο τρόπος. Από μια καλοκουρδισμένη ομάδα με ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα, η Λαμία μετατράπηκε σε ένα σύνολο δίχως προσανατολισμό, πάθος και ποιότητα. Και αυτό πονάει περισσότερο από την ίδια την πτώση.

Η φετινή σεζόν κύλησε με συνεχείς παθογένειες:

• Η αποδόμηση του ρόστερ
• Οι λανθασμένες μεταγραφικές επιλογές
• Η έλλειψη ταυτότητας στο γήπεδο
• Και τελικά, η απογοήτευση σε κάθε σέντρα

Το κοινό δεν ζητάει θαύματα. Ζητάει απλά μια ομάδα που να θυμίζει ξανά ποδόσφαιρο. Που να μπορεί να δημιουργήσει, να σκοράρει, να χαρίσει χαμόγελα και συγκινήσεις.

Η πραγματική Ανάσταση για τη Λαμία δεν θα έρθει απαραίτητα με την επιστροφή στη Super League. Θα έρθει όταν η ομάδα ξαναχτίσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τον κόσμο της. Με όραμα, με ρεαλισμό και με καθαρή ποδοσφαιρική λογική.

Τα 8 χρόνια στην πρώτη κατηγορία ήταν ένα όνειρο. Ίσως δεν το ζήσαμε όσο έπρεπε γιατί ξέραμε, βαθιά μέσα μας, πως κάποτε θα τελείωνε. Τώρα, το ζητούμενο είναι η σπίθα. Αυτή που χάθηκε – ή που η ίδια η ομάδα στέρησε στον κόσμο της.

Καιρός να επιστρέψει. Όχι μόνο με νίκες, αλλά με ουσία.

ΥΓ. Καλή Μεγάλη Εβδομάδα και Καλή Ανάσταση σε όλους – στις ψυχές, το μυαλό και… το ποδόσφαιρό μας.