Νίκες σαν την χθεσινή μεγαλώνουν το πρεστίζ, το όνομα και τον χαρακτήρα της ομάδας η οποία έχει αλλάξει άρδην από την έλευση του Μάκη Χάβου και μετά, εκπνέοντας ένα αίσθημα ικανοποίησης και φιλοδοξίας ταυτόχρονα προς τους φιλάθλους της…

Η συνήθεια έχει αρχίσει και γίνεται λατρεία. Η ομάδα επανέλαβε και φέτος το περσινό κατόρθωμα, γιατί κατόρθωμα θεωρείται να νικάς τον Παναθηναϊκό, με τα οποία προβλήματα και δικαιολογίες από το μέρος των πράσινων, στο πρώτο ματς της φάσης των “16” του Κυπέλλου.

Το περσινό σκορ ήταν ευρύ και ικανό να της δώσει την πρόκριση για τους “8”. Φέτος αυτό το 1-0 είναι ρευστό και αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς για τις δύο ομάδες.

Πέρυσι οι καιρικές συνθήκες ήταν έντονες με πολύ χιόνι και ένα κατάλευκο ΔΑΚ με τους κυανόλευκους να χορεύουν στο χιόνι, χθες χόρευαν στη βροχή…

Είναι αυτοσκοπός της Λαμίας μια πρόκριση στους “8”; Σίγουρα όχι είναι η απάντηση, αλλά αν έρθει, θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο το προφίλ του Συλλόγου…

Προτιμότερο για μένα και φαντάζομαι για πολλούς, θα ήταν αυτή η νίκη να έρθει στο παιχνίδι πρωταθλήματος την μεθεπόμενη Δευτέρα, παρά χθες. Εκεί θα είχε ακόμη μεγαλύτερη σημασία και μακάρι να συμβεί…

Μέχρι τότε όμως έρχεται το παιχνίδι της Θεσσαλονίκης με τον Αρη. Στο Κλεάνθης Βικελίδης, που ξύπνα μνήμες….ανόδου σε όλους, αφού την τελευταία φορά που πάτησε εκεί η Λαμία έφυγε με την άνοδο στην Super League….

Εξαιρετικά σημαντικό παιχνίδι όπου η νίκη ίσως να αποτελεί μονόδρομο για την ομάδα. Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει οι κυανόλευκοι να αφήσουν τον ενθουσιασμό της χθεσινής νίκης να τους συνεπάρει. Και δεν θα γίνει!

Βγάζω το καπέλο στον Μάκη Χάβο για δύο λόγους. Ο ένας είναι ότι διαχειρίστηκε άψογα το δυναμικό της ομάδας του με το ροτέισον που επέλεξε και η ομάδα θα είναι φρέσκια. Ο δεύτερος είναι ότι (με κακή παρένθεση τις δύο εμφανίσεις με ΑΕΚ και Ολυμπιακό) η ομάδα δείχνει ικανή να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο και να κοντράρει στα ίσια τον οποιονδήποτε. Ίσως έκαναν καλό τα 7 γκολ στον Απόλλων Λάρισας…

Δεν γίνεται να μην κάνω αναφορά στους τέσσερις που έκαναν ντεμπούτο χθες… Αν και τα πιο πολλά τα είπα στο χθεσινό άρθρο, οι Μπεχαράνο και Τομάς έδωσαν άλλη πνοή στην ομάδα..

Πολλοί έσπευσαν να παρομοιάσουν τον Ισπανό με τον Πίτι, όμως, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, το σουλούπι και η θρασύτητα στο παιχνίδι του θυμίζει περισσότερο τον Βάντερσον πάρα τον περσινό πρώτο σκόρερ της ομάδας..

Για τον Κατσίκα δεν θα κάνω κάποιο σχόλιο. Νομίζω τα είπε όλα η χθεσινή του εμφάνιση. Το μέλλον του ανήκει και μέσα από πολλή δουλειά μπορεί να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο…

ΥΓ1. Είναι τουλάχιστον υποτιμητικό για τον ίδιο τον Παναθηναϊκό να μιλά για ακραίες καιρικές συνθήκες, βούρκους κλπ.  Στο ίδιο γήπεδο έπαιζαν και οι δύο ομάδες. Στον ίδιο αγωνιστικό χώρο έπαιζαν και πέρυσι…Ο Παναθηναϊκός είναι ένας μεγάλος σύλλογος και τέτοιου είδους προσεγγίσεις τον μικραίνουν….

ΥΓ2. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν πάρει φωτιά από χθες. Όπως ακριβώς και πέρυσι..Η κόντρα των φιλάθλων των δύο ομάδων για τους γνωστούς λόγους είναι γνωστή και σεβαστή…

Θεωρώ πως σε διαφορετική περίπτωση με διαφορετικό αντίπαλο, από τους μεγάλους του ελληνικού πρωταθλήματος, δεν θα υπήρχε η ίδια αντιμετώπιση…

Η Λαμία είναι μια ομάδα άμαθη στα δεδομένα της Super League και θα έπρεπε να έχει άριστες σχέσεις με όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος, εκτός βέβαια από τους γνωστούς, κοντινούς αντιπάλους που υπάρχει ένα Α παρελθόν….