Μετά από μια μεγάλη νίκη πάντα έρχεται μια πικρή ήττα. Ένας άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου που ισχύει εδώ και πολλά χρόνια και διακρίσεις δεν κάνει… Και χθες τον βίωσε και η Λαμία…..

Οι κυανόλευκοι μπήκαν στο 2019 με μια σπουδαία εμφάνιση και μια νίκη, που την κάνει ακόμη μεγαλύτερη το μέγεθος του αντίπαλου. Επικράτησε του Παναθηναϊκού με 1-0 για το πρώτο ματς της φάσης των “16” του Κυπέλλου και απέκτησε ισχνό προβάδισμα. Έγραφα την προηγούμενη Παρασκευή πως θα προτιμούσα όπως φαντάζομαι και οι περισσότεροι η νίκη αυτή να έρχονταν στο ματς του πρωταθλήματος των δύο ομάδων. Τώρα ίσως αποτελεί και αυτοσκοπό το θετικό αποτέλεσμα στο συγκεκριμένο παιχνίδι…

Πάμε στα χθεσινά. Η Λαμία ταξίδεψε Θεσσαλονίκη,  πέταξε στο κάλαθο των αχρήστων ένα ημίχρονο και κατάφερε να μην φύγει (όχι με την νίκη αλλά ούτε καν με τον ένα βαθμό της ισοπαλίας) αλώβητη από έναν Άρη προβληματικό που δεν απείλησε πέραν της φάσης του γκολ και ενός σουτ του Γιουνές την Λαμία…Πραγματική αυτοκτονία!

Δεν μπορείς να μιλάς βέβαια για ατυχία, την ώρα που έχεις απέναντι σου έναν αντίπαλο που δεν μπορεί να σε απειλήσει και κάνεις μόλις τρεις τελικές στην εστία του.

Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει με τον Μπλάζιτς και πότε θα είναι σε θέση να επιστρέψει όμως η απουσία του χθες ήταν αισθητή. Ο Σέρβος έχει τη δυνατότητα να κουβαλήσει τη μπάλα και να δημιουργήσει κάτι που έλειψε χθες. Μπερτόλιο και Τομάς χάθηκαν και σε πρώτη φάση φάνηκε πως δεν μπορούν να συνυπάρξουν στην ίδια 11αδα.

Εκεί που θέλω να σταθώ είναι στην περίπτωση του Τάσου Καραμάνου. Αποκτήθηκε το καλοκαίρι με φιλοδοξίες από την ομάδα όμως η αλήθεια είναι πως μέχρι στιγμής δεν έχει προσφέρει όσα περιμέναμε. Σίγουρα θα είχε πολλά περισσότερα να προσφέρει σε μια θέση πίσω από τον φορ ή ακόμα και σαν σέντερ φορ όμως σαν δεξί εξτρέμ δεν….

Και αυτό κάνει ακόμη πιο επιτακτική ανάγκη την απόκτηση ενός εξτρέμ.


Πως αφήνεις εκτός 11αδας έναν ποδοσφαιριστή με τόσο μεγάλο συμβόλαιο; 

Αυτή η ερώτηση είναι που έρχεται πρώτη στο μυαλό όλων και δικαίως. Η απάντηση όμως είναι απλή. Στόχος της Λαμίας είναι η παραμονή συνεπώς ο προπονητής της ομάδας οφείλει να δείνει φανέλα βασικού στους πιο έτοιμους και κατάλληλους ποδοσφαιριστές ανάλογα με το σύστημα που επιλέγει…

Αν για παράδειγμα ήθελε να αξιοποιήσει ταυτόχρονα Καραμάνο και Μπαράλες ίσως ήταν πιο δόκιμο ένα 4-4-2.

Χωρίς 10αρι ενώ έχουμε δύο; Θα αναρωτηθείτε. Με ρόμβο θα απαντήσω εγώ ή με 3αδα στα χαφ… Προπονητές δεν είμαστε αλλά με τα δεδομένα που έχουμε….τα κουκιά δεν βγαίνουν.

Δύσκολο βέβαια άρα λοιπόν η ομάδα πρέπει να κινηθεί για εξτρέμ….χθες! 

Τα επόμενα τέσσερα παιχνίδια πρωταθλήματος είναι όλα εντός έδρας και η Λαμία θα πρέπει να πάρει από αυτά μίνιμουμ 6-7 βαθμούς ώστε να διατηρήσει τις ελπίδες της για παραμονή..

Παναθηναϊκός, Ατρόμητος, Απόλλων Σμύρνης και Παναιτωλικός θα έρθουν στο ΔΑΚ κατά σειρά στο ΔΑΚ. Τέσσερα παιχνίδια που θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό τον αν θα έχουμε και τη νέα χρονιά την ομάδα της πόλης μας στη μεγάλη κατηγορία.

Δύσκολο να αναστρέψεις την ψυχολογία μετά από αυτή την ήττα και τον τρόπο που ήρθε αλλά δεν μπορεί να γίνει και αλλιώς…

Στην παρουσία του κόσμου και το ποσό επιτακτική είναι πλέον δεν θα αναφερθώ… Μάλλιασε η γλώσσα μας να μιλάμε για τα αυτονόητα!

Επίσης και κλείνω δεν θα αναφερθώ και στα σχόλια για τον Ασίγκμπα. Όσοι ψάχνεται για εξιλαστήρια θύματα, ψάξτε αλλού….