Ετών 19
(10/03/99), αλλά με καρδιά βετεράνου! Μαζί με τους συμπαίκτες του στον πάγκο,
να παρακολουθεί το παιχνίδι με τους «πράσινους» και να ζει την αγωνία του
πρώτου αγώνα για τους 16 του Κυπέλλου Ελλάδας.

Ήδη από το ημίχρονο τα μαντάτα που έφτασαν από τον Γιώργο Μπαντή στον πάγκο της
Λαμίας δεν ήταν τα καλύτερα. Ο έμπειρος τερματοφύλακας ένιωθε να πονάει και η
πρώτη του συμμετοχή στη σεζόν έμοιαζε να τελειώνει άδοξα από το 60′, με το σκορ
στο 1-0.

Στον πάγκο δεν βρισκόταν ούτε ο Σαράνοφ, ούτε ο Μελίσσας, που έμειναν εκτός για
λόγους συντήρησης. Την αποστολή συμπλήρωσε ο Παναγιώτης Κατσίκας. Άγνωστος στο
ευρύ κοινό, καλοκαιρινή μεταγραφή απ’ αυτές που συμπληρώνουν τις ειδήσεις και
δεν τραβούν το μάτι.

Όλα αυτά μέχρι να έρθει ένα παιχνίδι, μια φάση, μια στιγμή που θα τραβήξει και
το μάτι και την προσοχή και τις αισθήσεις πολλαπλώς. Το παιχνίδι ήταν με τον
Παναθηναϊκό και στις 10 Ιανουαρίου 2019, η φάση αυτή του 87’, όταν έπεσε στα
πόδια του Χατζηγιοβάννη μαζεύοντας τη μπάλα και προκαλώντας χειροκροτήματα. Το
τελικό 1-0 της Λαμίας και οι αυξημένες πιθανότητες θα κάνουν τον Κατσίκα να
θυμάται για καιρό τον αγώνα αυτόν!

Ξεκίνησε από την ομάδα του Χολαργού κι από κει βρέθηκε στον Άρη Χολαργού. Εκεί
έπαιξε για πρώτη φορά σε ανδρική κατηγορία. Πήρε μεταγραφή στο Α’ Τοπικό, στην
ομάδα του Παπάγου κι από κει το καλοκαίρι του 2017 στην Αναγέννηση Καρδίτσας
της Football League, κάνοντας δυο συμμετοχές στο Κύπελλο και μια στο
πρωτάθλημα. Στη Λαμία βρέθηκε για δοκιμή το καλοκαίρι και αφήνοντας άπαντες στο
τεχνικό τιμ ικανοποιημένους, υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας για δυο χρόνια.

Μιλώντας στο gazzetta.gr εξηγεί την ξεχωριστή εμπειρία αυτού του επιπέδου, ενώ
αποκαλύπτει μια ξεχωριστή στιγμή στο «τετ α τετ» με τον Μπαντή κατά την αλλαγή
στο 60’ του αγώνα με τον Παναθηναϊκό και την ατάκα που τον σημάδεψε!

«Ήταν όνειρό μου, να βρεθώ σε τέτοιο επίπεδο. Πάντως το αντιμετώπισα ψύχραιμα,
χωρίς άγχος. Προσπάθησα να αποδείξω σε όσους με εμπιστεύτηκαν πως αξίζω, τόσο
στη δοκιμή, όσο και στη συνέχεια, στις προπονήσεις».

Πως είχες στο μυαλό σου τη φετινή σεζόν, δεδομένης της παρουσίας των
Σαράνοφ, Μελίσσα και Μπαντή;

«Ήξερα πως οι πιθανότητες να αγωνιστώ είναι λίγες ως απειροελάχιστες, πρέπει να
είμαστε ρεαλιστές. Ήθελα όμως να έρθω για να προπονηθώ με την ομάδα, ήξερα πως
γίνεται καλή δουλειά και ήθελα να ζήσω την εμπειρία. Ήθελα να είμαι έτοιμος,
ώστε αν χρειαστεί να βοηθήσω την ομάδα, αλλά και να βελτιωθώ σαν παίκτης».

Έρχεται το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Εκτός αποστολής οι δυο πρώτοι
τερματοφύλακες και χτυπάει και ο Μπαντής! Μάλλον δεν περίμενες κάτι τέτοιο…
«Όχι, σίγουρα δεν το είχα δει να έρχεται. Ήταν ένα όνειρο που πλέον μπορώ να πω
πως πραγματοποίησα! Σ’ εκείνες τις στιγμές είναι ξεχωριστό το συναίσθημα, γιατί
δεν προλαβαίνεις να το αναλύσεις πολύ. Το αντίθετο, αν αρχίσεις και το
σκέφτεσαι πολύ, μάλλον χάνεις τη συγκέντρωσή σου. Δεν ένιωσα αγχωμένος, με
βοήθησαν όλοι στον πάγκο και με την εμπιστοσύνη που ένιωσα, μπήκα έτοιμος».

Πως ζει η ομάδα την επόμενη μέρα μιας τέτοιας επιτυχίας; «Τρέχει» το μυαλό
στη ρεβάνς και στις πιθανότητες πρόκρισης;

«Έχουμε πολύ έμπειρους παίκτες, που ξέρουν τον τρόπο για να αντιμετωπίσουν
τέτοιες συνθήκες και δεν επηρεάζεται η ψυχολογία τους από ένα αποτέλεσμα,
γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν και με τον Άρη, στο αμέσως επόμενο παιχνίδι, αλλά
και στη ρεβάνς. Βοηθούν και οι προπονητές φυσικά σε αυτό. Δεν καταφέραμε κάτι
ακόμα, μια νίκη κάναμε, δεν προκριθήκαμε ακόμα προφανώς, δεν έχει τελειώσει
κάτι».

Σε ατομικό επίπεδο πόσο δύσκολο είναι να συγκεντρωθείς, μιας και πιθανότατα
δεν θα αγωνιστείς στον αμέσως επόμενο αγώνα;

«Εγώ πρέπει να είμαι έτοιμος για να παίξω όποτε χρειαστεί. Δεν παρασύρομαι από
ένα βράδυ, εξάλλου έχουμε πάρα πολύ καλούς τερματοφύλακες και θα περιμένω την
ευκαιρία μου. Έχω υπομονή για να περιμένω και να δουλέψω».

Κατά την αλλαγή, φάνηκε σαν να σου λέει κάτι ο Μπαντής. Ήταν κάτι από τα
κλασικά που λένε οι παίκτες σε τέτοιες περιστάσεις;

«Όχι, άλλωστε ο Γιώργος δεν βρίζει, δεν μιλάει έτσι. Αυτό που μου είπε είναι
ακόμα πιο ξεχωριστό. Την ώρα που δώσαμε τα χέρια, μου είπε πως είναι η
μεγαλύτερη τιμή γι’ αυτόν που μπαίνω εγώ στη θέση του! Εκείνη τη στιγμή μου έδωσε
φτερά, μπήκα μέσα και τα έδωσα όλα. Τι να σου πω, βούρκωσα, συγκινήθηκα, πήρα
θάρρος, όλα μαζί. Δεν πιστεύω πως το είπε τόσο πολύ από αγωνιστική άποψη, όσο
κυρίως λόγω χαρακτήρα ή λόγω της ηλικίας μου. Ταιριάζουμε σε διάφορα ζητήματα,
αγωνιστικά κι εξωαγωνιστικά και γι’ αυτό ήταν πολύ τιμητικό για μένα, να ακούω
τέτοια κουβέντα από το στόμα ενός τερματοφύλακα όπως του Μπαντή.

Σε τέτοια γήπεδα, με τόση βροχή, που κρύβονται οι παγίδες για τον
τερματοφύλακα; Στα ψηλά σουτ, που ενδεχομένως δεν έχεις ορατότητα ή στα χαμηλά,
που μπορεί η μπάλα να γκελάρει, να πάρει ταχύτητα;

«Υπό τέτοιες συνθήκες πρέπει να είσαι σε εγρήγορση συνέχεια. Χαμηλά τα γκελ και
τα φάλτσα που παίρνει η μπάλα νομίζω πως είναι τα πιο δύσκολα, γιατί δεν ξέρεις
που θα σταματήσει».

Το δυνατό και το αδύνατό σου σημείο;

«Ίσως στα τετ α τετ έχω καλές αντιδράσεις. Όσον αφορά τις αδυναμίες μου, αυτό
που θέλω να δουλέψω πολύ είναι το αριστερό μου πόδι, το “κακό”. Θέλω να
βελτιώσω τις ενέργειές μου με αυτό και να το βάλω στο παιχνίδι μου».

Έχεις κάποιο είδωλο;

«Παλαιότερα μου άρεσε πάρα πολύ ο Μπουφόν. Τώρα ξεχωρίζω και τον Τερ Στέγκεν,
τον Όμπλακ και τον Άλισον. Προσπαθώ να παρατηρώ τι κάνουν και να παίρνω τα
θετικά τους χαρακτηριστικά. Αυτό κάνω και στις προπονήσεις, που βλέπω τους
δικούς μας τερματοφύλακες. Το κάνουν αρκετοί νέοι παίκτες, πιστεύω άλλωστε πως
αν δεν κοιτάζω τους άλλους και έχω την εντύπωση πως τα κάνω όλα σωστά, τότε δεν
θα βελτιωθώ. Εμείς έχουμε εξαιρετικούς τερματοφύλακες στην ομάδα και όλο και
κάτι προσπαθώ να πάρω από τον καθέναν!».