Κατ’ αρχάς, θα θέλαμε να μας πεις τι έγινε και ύστερα από το 2018 όπου και ήσουν στη Λαμία, η συνεργασία σας έφτασε στο τέλος της.

«Το συμβόλαιο μου με την Λαμία λύθηκε με υπαιτιότητα της ομάδας. Δεν βρέθηκε καμία “χρυσή τομή” όπως διάβασα σε κάποια Μέσα Ενημέρωσης. Η προσφυγή που είχα καταθέσει εκδικάστηκε στις 20 Νοεμβρίου και η απόφαση ανακοινώθηκε στις 5 Ιανουαρίου. Η Λαμία είχε δικαίωμα να καταθέσεις έφεση εντός πέντε ημερών, δεν το έκανε και έτσι από τις 11 Ιανουαρίου είμαι ελεύθερος».

Γιατί έκανες προσφυγή;

«Τον περασμένο Μάιο ενημερώθηκα από την ομάδα και τον προπονητή ότι δεν υπολογίζομαι για την επόμενη σεζόν και θα έπρεπε να βρω ομάδα για να αποχωρήσω. Εγω ήμουν ξεκάθαρος από την αρχή από την στιγμή που η ομάδα δεν με ήθελε, ούτε εγώ επιθυμούσα να κάτσω στο συμβόλαιο αλλά ήθελα να είμαι ενεργό μέλος μέχρι να βρω ομάδα να φύγω. Πριν γυρίσω για τη καλοκαιρινή προετοιμασία επικοινώνησε ο ατζέντης μου με την ομάδα και ζήτησε να μου δοθεί επιπλέον άδεια και να παραμείνω στην Ιταλία αν δεν βρίσκομαι στα πλάνα του προπονητή για τις προπονήσεις. Η ομάδα αποκρίθηκε να είμαι κανονικά στην ώρα μου και έτσι έγινε. Όταν έφτασα στην Λαμία όλοι οι ποδοσφαιριστές πέρασαν από εργομετρικές και ιατρικές εξετάσεις αλλά εγώ και άλλοι 4-5 ποδοσφαιριστές δεν ενημερωθήκαμε. Για σχεδόν μια εβδομάδα ήμασταν στην πόλη και κανένας από την ομάδα δεν μας είχε εξηγήσει για το τι πρόκειται να συμβεί με μας.

Μια μέρα λάβαμε ένα e-mail που έλεγε ότι αποκλειστήκαμε από την προετοιμασία διότι έπρεπε να βελτιώσουμε την φυσική μας κατάσταση. Αφού δεν είχαμε περάσει από εργομετρικά τεστ πως γνώριζαν το επίπεδο της φυσικής μας κατάστασης; Επίσης πως να βελτιώσουμε το επίπεδο μας αφού για μια εβδομάδα μάς είχαν αφήσει στα σπίτια μας; Και όταν περάσαμε όλες τις εξετάσεις, κάναμε προπονήσεις για 3-4 ημέρες την εβδομάδα και πολλές φορές μέσα στο γυμναστήριο αφού είχε πολύ ήλιο έξω. Μια μέρα πήγαμε στο προπονητικό κέντρο και ήταν κλειδωμένο κι αφού περιμέναμε μισή ώρα, τελικά, φύγαμε.

Εδώ θέλω να συμπληρώσω κι άλλα καψόνια που μου έκαναν στην Λαμία. Στο συμβόλαιο μου υπήρχε η δυνατότητα χρήσης αυτοκινήτου. Όταν πήγα στην πόλη και ζήτησα το όχημα που χρησιμοποιούσα κάθε χρόνο μου είπαν ότι είναι στο συνεργείο. Την επόμενη μέρα είδα άλλον ποδοσφαιριστή να το χρησιμοποιεί. Από τον Ιούλιο που επέστρεψα μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου δεν μου είχε δοθεί αυτοκίνητο.

Η οικογένειά μου ήρθε τον Σεπτέμβριο και δεν μπορούσα να πάω στο αεροδρόμιο να τους πάρω. Ζήτησα την βοήθεια των ανθρώπων της ομάδας για μια εβδομάδα και δεν απαντούσαν στις κλήσεις και τα μηνύματα μου. Αυτό που έκαναν στην οικογένεια μου ήταν απάνθρωπο και εκείνη την στιγμή πήρα την απόφαση πως θα καταθέσω προσφυγή. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού άλλοι δυο παίκτες έστειλαν προειδοποίηση ότι θα καταθέσουν προσφυγή και η ομάδα τους πλήρωσε κανονικά. Όταν έστειλα όμως εγώ το εξώδικο δεν ασχολήθηκαν… Ημουν απλήρωτος από τον Απρίλιο και δεν έλεγα κουβέντα όλο αυτό το διάστημα όπως και όλα τα χρόνια που ήμουν στην ομάδα. Όταν όμως τα έβαλαν με την οικογένεια μου αποφάσισα τουλάχιστον να διεκδικήσω τα χρήματα που μου χρωστούσαν για να συνεχίσω να υπομένω τα “καψόνια” τους».

Πότε θίχτηκε ξανά το θέμα;

«Την επόμενη σεζόν 2020/21, αν θυμάσαι, ξεκινήσαμε πολύ ασχημα, αλλάξαμε αρκετούς προπονητές και τον Δεκέμβριο ήρθε ο Μιχάλης Γρηγορίου. Είχαμε μόλις δύο βαθμούς και όλοι μας είχαν για καταδικασμένους. Τον Γενάρη χάσαμε στην Κρήτη από τον ΟΦΗ και ο πρόεδρος με κατηγόρησε ότι έκανα εσκεμμένα πέναλτι. Μετά το τέλος αγώνα ζήτησε από τον ατζέντη μου να λύσουμε το συμβόλαιο.

Εγώ ήξερα ότι έχω την συνείδηση μου καθαρή και δέχτηκα. Ο ατζέντης μου κανόνισε ραντεβού με τον πρόεδρο στην Λαμία και πήγε για να λύσουμε το συμβόλαιο. Είχε φτάσει στο απροχώρητο η κατάσταση και δεν μπορούσα να κάθομαι να ακούω άλλες συκοφαντίες.

Ο πρόεδρος δεν εμφανίστηκε στο ραντεβού, είπε ότι είναι άρρωστος… Τα συμπεράσματα δικά σας. Για όλα αυτά που σας λέω υπάρχουν στοιχεία. Εκείνες τις μέρες δεν δέχτηκα να προπονηθώ σε ένδειξη διαμαρτυρίας και ζήτησα να δω πρώτα τον πρόεδρο. Ο πρόεδρος, όντως, ήρθε στο γήπεδο κι ο κόουτς ήταν παρών στην συζήτηση. Ο κύριος Παπαϊωάννου τόνισε ότι ποτέ δεν είπε κάτι τέτοιο στον ατζέντη μου και ζήτησε συγνώμη για την παρανόηση. Εγώ ζήτησα να φύγω για την Ιταλία αλλά ο κόουτς μου ζήτησε να συνεχίσω. Τότε έβαλα πάνω απ’ όλα το συμφέρον της ομάδας αφού βρισκόμασταν σε δύσκολη θέση. Από εκείνη την ημέρα θυμάμαι ότι δεν ξανάπαιξα χωρίς άγχος. Πάντα έπαιζα γνωρίζοντας ότι κάθε λάθος μου θα ερμηνευόταν ότι “έστησα το ματς”».

Μετά τι έγινε;

«Στην πρεμιέρα του επόμενου πρωταθλήματος (21/22) παίζαμε στον Βόλο. Μέναμε στο Πήλιο κι η διαδρομή προς το γήπεδο με τις αλλεπάλληλες στροφές μου είχε δημιουργήσει ναυτία. Ενημέρωσα τους ανθρώπους της ομάδας ότι δεν αισθάνομαι καλά αλλά δεν άλλαξε κάτι και ξεκίνησα. Προς κακή μου τύχη εμπλέκομαι στα γκολ. Στο πρώτο γκολ εκτελείται φάουλ έξω από την περιοχή, η μπάλα χτυπάει στο δοκάρι και έρχεται με ταχύτητα προς το μέρος μου, προσπαθώ να την απομακρύνω με το αριστερό μου πόδι αλλά δεν την βρίσκω καλά και αυτή στρώνεται σε έναν παίκτη του Βόλου που σκοράρει. Στο δεύτερο γκολ στο 40’ περίπου ο πρώτος σκόρερ εκείνου του πρωταθλήματος ο Φαν Φέερτ παίρνει τη μπάλα με την πλάτη, τον μαρκάρω εγώ αλλά αυτός βρίσκει τον τρόπο να γυρίσει και να σκοράρει. Στο ημίχρονο γίνομαι αλλαγή και τα όργανα αρχίζουν πάλι…. Τώρα τα έχω “πάρει” από τον Βόλο. Η σεζόν δεν κυλά καλά για μας και φτάνουμε στο αποκορύφωμα, το εντός έδρας παιχνίδι με τον Βόλο.

Πριν την ολοκλήρωση του πρώτου ημιχρόνου, σε μια αντεπίθεση του Βόλου, ο Φαν Φέερτ, από πλάγια θέση πιάνει ένα σουτ με το αριστερό, η μπάλα γλιστράει από τα χέρια του τερματοφύλακα και καταλήγει στα δίχτυα.

Στο ημίχρονο ο κύριος Γρηγορίου αποφασίζει να με αντικαταστήσει ενώ εγώ μέχρι εκείνο το σημείο είχα κάνει πολύ καλό παιχνίδι. Στα αποδυτήρια, σε έντονο ύφος του λέω: «Γιατί; Προσπαθείς να πετάξεις στο στόμα των λιονταριών». Εκείνος μου απάντησε: «Δεν είναι αυτό που φαντάζεσαι». Που ήξερε τι φανταζόμουν εγώ;

Εγώ ζήτησα να φύγω από την ομάδα τότε διότι σας είπα ότι δεν άντεχα να κατηγορούμαι για κάθε ήττα. Να φανταστείτε ότι ακόμα και ένας συμπαίκτης μου είχε έρθει και μου είχε ζητήσει συγνώμη που για ένα λάθος του τα άκουγα εγώ. Για κάθε άσχημο αποτέλεσμα ήμουν η εύκολη λύση. Τα «πήρε» ο Ντάνιελ. Ο Ντανιελ λοιπόν ζητάει να φύγει για να απαλλάξει την ομάδα από το βάρος του. Ετσι πιστεύω ότι θα αντιδρούσε οποιοσδήποτε θιγόταν και τον έπνιγε το δίκιο του. Κάπου εκει ο πρόεδρος εκμυστηρεύτηκε ότι ο Γρηγορίου του είπε μετά το ματς: “Ο Αντέτζο μας γ…”.

Στην επόμενη προπόνηση ο κόουτς μπήκε στα αποδυτήρια και μου ζήτησε το λόγο για την αντίδραση μου. Εγώ του επανέλαβα ότι προσπαθεί να με ρίξει στο στόμα των λεόντων και να μου χρεώσει την ήττα. Αυτό είχε πει άλλωστε και στον πρόεδρο όπως έμαθα.

Ο ίδιος μου είπε ότι η αντικατάσταση του ήταν για “tactic’s reasons” (λόγους τακτικής) – και από εκείνη την μέρα θα προπονούμαι μόνος μου για τιμωρία.

Αυτή ήταν η πρώτη φορά και μοναδική στην καριέρα μου που έχασα την ψυχραιμία μου και μίλησα έτσι σε προπονητή. Ηταν λάθος μου αλλά δεν μπορούσα να υπομένω να κατηγορούμαι για οτιδήποτε. Μου χρέωναν τις ευθύνες όλων και ήμουν το εύκολο θύμα».

Γιατί καθόσουν, ακούγοντας όλα αυτά και δεν έφευγες;

«Εγώ, όπως σας είπα, ήμουν αποφασισμένος να φύγω αλλά η ομάδα δεν δεχόταν να λύσει το συμβόλαιο μου και ζητούσε 150.000 ευρώ!

Μετά από ένα μήνα επέστρεψα και αγωνίστηκα ξανά. Ο κύριος Γρηγορίου έφυγε στις αρχές του Μαρτίου, ήρθε ο κύριος Φέστα και σώσαμε την σεζόν στα μπαράζ με την Βέροια. Απλά θα ήθελα να υπενθυμίσω σε κάποιους ότι το συμβόλαιο μου με την ομάδα έληγε στις 30 Ιουνίου και εμείς στις 11 και στις 18 του μήνα όταν όλοι βρισκόταν σε διακοπές παίζαμε για να διατηρήσουμε την ομάδα στην κατηγορία. Αφού “ο Ντάνιελ τα έπαιρνε”, όπως λένε ,δεν θεωρείτε ότι σ’ αυτούς του “τελικούς” θα ήταν εύκολο για μένα να τα πάρω; Ετσι κι αλλιώς σε δέκα μέρες θα ήμουν ελεύθερος. Εγώ όμως όπως κι όλοι οι συμπαίκτες μου κάναμε το καθήκον μας.

Για αυτό σου λέω πως στην Ελλάδα κανείς δεν κοιτάει τα στοιχεία, είναι να μην σου βγει το όνομα. Είπαν δυο- τρεις στον πρόεδρο για δικό τους συμφέρον ότι ο Ντανιελ τα παίρνει και αυτό πρέπει να είναι η αλήθεια. Κανείς δεν κάνει έρευνα, κανείς δεν με παίρνει τηλέφωνο να ρωτήσει τι συμβαίνει στα αλήθεια.

Εχω ακούσει απίστευτα πράγματα τα τελευταία χρόνια. Ότι έχουν μηνύματα μου να διαπραγματεύομαι για στήσιμο αγώνα, ότι υπάρχει βίντεο με εμένα και άλλους δύο συμπαίκτες μου να δεχόμαστε εντολές για το τι πρέπει να κάνουμε. Δεν ξέρω τι να κάνω για να καθαρίσω το όνομα μου πέρα από αυτό που κάνω τώρα. Οποιος εχει στοιχεία σας παρακαλώ πολύ να πάει στην FIFA και να τιμωρηθώ με αποκλεισμό για πάντα από το ποδόσφαιρο».

Ωραία, τελείωσε η σεζόν. Γιατί και πάλι έμεινες στην ομάδα; Ξέρεις, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι έχεις ακούσει ό,τι έχεις ακούσει και εσύ μένεις σε μια τέτοια κατάσταση.

«Πάμε και στην περσινή σεζόν. Η ομάδα, αφού παραμένει στην κατηγορία, μου προτείνει νέο διετές συμβόλαιο, το τέταρτο που υπέγραψα στην Λαμία. Στις καλές μέρες όλα καλά, στις δύσκολες “τα παίρνω”. Γιατί έμεινα; Ο Τζιανλούκα Φέστα αποτέλεσε τον κύριο λόγο. Ξένος προπονητής, μιλάμε την ίδια γλώσσα αλλά το κυριότερο δεν είχε την αρρωστημένη ελληνική νοοτροπία βλέποντας φαντάσματα παντού, ότι τον στήνουν οι ίδιοι οι παίκτες του. Παρ’ ότι δεν είχαμε ξεκουραστεί σχεδόν καθόλου αφού έπρεπε να ξεκινήσουμε αμέσως προετοιμασία, το κλίμα στα αποδυτήρια ήταν θαυμάσιο.

Μέχρι την ενδέκατη αγωνιστική – αν θυμάστε – η ομάδα τα πήγαινε καλά, αφού είχαμε χάσει μόνο από τις τέσσερις μεγάλες ομάδες. Το πρόβλημα μας ήταν ότι δεν βάζαμε εύκολα γκολ και είχαμε μόλις μια νίκη και συνολικά έξι ισοπαλίες. Στα επτά ματς κόντρα στις υπόλοιπες ομάδες είχαμε διατηρήσει τέσσερις φορές την εστία ανέπαφη. Στα τελευταία δυο ματς του πρώτου γύρου γίνεται η “έκρηξη”, δεχόμαστε οκτώ γκολ και απολύεται ο κύριος Φέστα.

Τότε ήταν το σημείο με την μεγάλη διακοπή λόγω της διεξαγωγής του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και έρχεται ο κύριος Παντελίδης. Επικρατεί μια αναστάτωση αφού ακούγεται ότι θα διώξει αρκετούς ποδοσφαιριστές και θα φέρει άλλους νέους.

Το παιχνίδι που με σημαδεύει και ουσιαστικά αποτελεί το τέλος γίνεται στην Τρίπολη. Πετυχαίνω αυτογκόλ και γνωρίζοντας πλέον το τι θα επακολουθήσει πέφτω ψυχολογικά. Λίγο μετά χάνω τον αντίπαλό μου και δεχόμαστε κι άλλο γκολ. Πολύ γρήγορα γίνομαι αλλαγή και μπορείτε να φανταστείτε την συνέχεια. “Ερχονται δύσκολες μέρες” είναι το μήνυμα που λαμβάνω αμέσως μετά το ματς.

Ενημερώνομαι μετά από τρεις τέσσερις μέρες ότι λόγω κακής φυσικής κατάστασης πρέπει να προπονούμαι μόνος μου. Ασχετα αν μέχρι τότε δεν είχα χάσει λεπτό και το gps έλεγε άλλα πράγματα. Από τότε ξανάπαιξα σε τρία ματς κυπέλλου, αν και έφυγε ο κύριος Παντελίδης και ήρθε ο κύριος Βόκολος. Απ’ ότι μου δόθηκε να καταλάβω ήταν ειλημμένη απόφαση από την διοίκηση να μην υπολογίζομαι…».

Και έτσι φτάσαμε σήμερα στο τέλος. Το μέλλον πώς το φαντάζεσαι;

«Κανείς δεν ξέρει τι μας προδικάζει το μέλλον, μόνο ο Θεός. Είμαι 34,5 χρονών, έχω να παίξω επίσημο παιχνίδι σχεδόν δέκα μήνες οπότε είμαι ρεαλιστής. Στην Ελλάδα όποια πόρτα και αν έχει χτυπήσει ο ατζέντης μου, λένε ευχαριστώ δεν θέλουμε να μπλέξουμε διότι ακούγονται διάφορα γύρω από το όνομά του. Αυτό προέρχεται από την Λαμία… Εχω παίξει σ’ άλλες δύο ομάδες στην Ελλάδα αλλά εκεί ήμουν καθαρός.

Η Λαμία έχει καταστρέψει το όνομα μου και όχι μόνο το δικό μου αλλά και άλλων παιδιών στο παρελθόν. Παραμένω όμως αισιόδοξος. Είμαι πάρα πολύ καλά, γυμνάζομαι δυο φορές την μέρα και θέλω να συνεχίσω να αγωνίζομαι. Εχω προτάσεις από την Ιταλία αλλά είμαι φιλόδοξος και έχω πολύ ενέργεια μέσα μου και θα ήθελα να συνεχίσω να αγωνίζομαι σε υψηλό επίπεδο και να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας…».

Μιλήσαμε μόνο για άσχημες στιγμές. Η καλύτερη στιγμή σου στην ομάδα;

«Όταν αποκλείσαμε τον Παναθηναϊκό στον προημιτελικό του κυπέλλου το 2019 και το γκολ που πέτυχα στο “Καραϊσκάκης” κόντρα στον Ολυμπιακό στον προημιτελικό του κυπέλλου το 2020 και μας έδινε προσωρινά την πρόκριση. Όλα αυτά τα χρόνια προκριθήκαμε τρεις φορές στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου, επίτευγμα που έδωσε αίγλη και κύρος στην ομάδα και την καταξίωσε στην συνείδηση του κόσμου.

Είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος που έβαλα και εγώ ένα λιθαράκι και δώσαμε χαρά στον κόσμο μας. Στατιστικά σε περίπου 150 ματς, μου χρεώνουν πέντε έξι λάθη. Νομίζω ότι είναι κοπλιμέντο αυτό για μένα. Φεύγω με ψηλά το κεφάλι και είμαι πολύ περήφανος για τα όσα πρόσφερα στην Λαμία».