Ακολουθήστε μας

Απόψεις

…της Άρνης το πικρό νερό…

Published

on

Με το ελληνικό ποδόσφαιρο να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, τους διαιτητές που επιλέγονται να διαμορφώνουν αποτελέσματα και καταστάσεις, τις μικρομεσαίες ομάδες να γίνονται έρμαια των αποφάσεων αυτών έχοντας ανέλπιδες προσπάθειες σε ένα άπελπι πρωτάθλημα και της….Άρνης το πικρό νερό να στερεύει, οι τελευταίοι ρομαντικοί του αθλήματος μάλλον το έχουν γυρίσει ήδη σε κάτι άλλο…

Γράφει ο Νίκος Μώκος

Δεν πέρασαν λίγες μέρες που σας είχα παραθέσει τις σκέψεις μου και την πεποίθησή μου ότι αυτή η Λαμία μπορούσε να αλλάξει τον ρου της ιστορίας των αναμετρήσεων με τον ΠΑΟΚ φεύγοντας με θετικό αποτέλεσμα από την αφιλόξενη για αυτή Τούμπα. Και μπορεί το αποτέλεσμα να μην με δικαίωσε (αυτό είναι το τελευταίο έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα χθες) με δικαίωσε όμως η εικόνα της ομάδας στο χθεσινό παιχνίδι.

Μιας και μιλάμε για δικαίωση, ναι θα ήταν δίκαιο για τους κυανόλευκος με τέτοια εμφάνιση χθες να φύγουν με βαθμό ή βαθμούς από την Τούμπα. Αποτελεί γενική ομολογία και έχει μεγάλη βαρύτητα όταν ακούγεται και από την απέναντι πλευρά. Την υγιή! Γιατί πάντα υπάρχουν και ακρότητες.

Στο τακτικό κομμάτι του παιχνιδιού ας μην σταθούμε. Η Λαμία φάνηκε αρκετά διαβασμένη απέναντι στον ΠΑΟΚ, είχε τις ευκαιρίες της, τις οποίες πάλι δεν έκανε γκολ και από δικό της λάθος και πάλι δέχθηκε ένα “χαζό” γκολ που αν το είχε αποφύγει θα έφευγε με βαθμό. Αλλά αυτή είναι η διαφορά των μεγάλων ομάδων. Έχουν την ικανότητα να εκμεταλλευτούν το μισό λάθος για να πάρουν αυτό που θέλουν. Και μέχρι εκεί. Στο δεύτερο ημίχρονο οι αλλαγές ανέβασαν επίπεδο τη Λαμία, η οποία είχε την κατοχή της κυκλοφορίας και τις φάσεις στην Τούμπα όμως αυτό δεν ήταν αρκετό για να έρθει η ισοφάριση.

Τι είπα πριν; “Αυτή είναι η διαφορά των μεγάλων ομάδων;”.  Γράψτε λάθος! Όχι αυτά που έγιναν χθες στη Τούμπα δεν δείχνουν εικόνα μεγάλης ομάδας. Εμένα μου θύμισαν εικόνες από το Αγροτικός Αστέρας – Λαμία τον Απρίλιο του 2017 και άλλα παιχνίδια σε έδρες ομάδων Β’ Εθνικής.

Μόνο σε επίπεδο Β’ Εθνικής και κάτω βλέπεις μη διαπιστευμένους να σουλατσάρουν ανάμεσα στους πάγκους, ανθρώπους ασφαλείας να δημιουργούν εντάσεις με τον Διευθυντή Ποδοσφαίρου της Λαμίας και βοηθούς προπονητή να πετάνε μπάλες και να ρίχνουν αγκωνιές σε αντίπαλους ποδοσφαιριστές για να κάνουν καθυστερήσεις (κλήθηκε σε απολογία ο Κριστιάνο Μπάτσι).

Ναι, ο Γιώργος Κασναφέρης δεν φημίζεται για την ψυχραιμία του, αλλά ο ρόλος του στην ομάδα είναι ακριβώς αυτός. Να προφυλάσσει την ομάδα από αίσχη σαν τα χθεσινά. Από φαλτσοσφυρίγματα, προκλήσεις και άλλα όμορφα. Για αυτό και με τη λήξη έτρεξε να μπει μέσα και να διώξει τους ποδοσφαιρστές του, που κατευθύνονταν προς τον διαιτητή, στα αποδυτήρια.

Η χθεσινή νίκη του ΠΑΟΚ, με όποιον τρόπο και αν αυτή ήρθε, δεν τιμά κανέναν. Ούτε τον διαιτητή της αναμέτρησης που τα έκανε μαντάρα, ούτε τους λοιπούς που έκαναν τον πάγκο του δικεφάλου στο τελευταίο δεκάλεπτο στέκι για τσαμπουκάδες, ούτε φυσικά το προπονητικό τιμ που προσπάθησε με όποιο τρόπο εξωαγωνιστικά, να διαφυλάξει αυτό το υπερπολύτιμο 1-0 που δίνει στον προβληματικό ΠΑΟΚ ανάσα και ηρεμία για τη συνέχεια.

Διαιτησίες και συμπεριφορές σαν τις χθεσινές, δυστυχώς έχουμε συναντήσει πολλές φορές και θα συναντήσουμε αρκετές ακόμα στο μέλλον, στο ελληνικό πρωτάθλημα. Το θέμα είναι πόσο ακόμα θα αντέξουν οι μικρομεσαίες ομάδες, οι οποίες προσπαθούν να διακριθούν με ελάχιστη οικονομική βοήθεια σε σχέση με τους μεγάλους, να αντιμετωπίζονται εχθρικά από την διαιτησία, να αδικούνται κατάφορα και μετά να πίνουν της…’Άρνης το πικρό νερό για να ξεχάσουν και να συνεχίζουν μέχρι την επόμενη φορά…

ΥΓ. Δεν ξέρω αν η κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών θα ήταν η λύση, αλλά αυτό το αστείο με τις μεροληπτικές μεταδόσεις των συνδρομητικών υπέρ των μεγάλων πρέπει να σταματήσει. Ναι οι οπαδοί των μεγάλων ομάδων φέρνουν το περισσότερο χρήμα από τις συνδρομές (αν θέλετε να το δούμε ωμά) αλλά κάθε δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό του και το επάγγελμα που επέλεξε ή εν πάση περιπτώσει έτυχε να κάνει, θα πρέπει να κρατά την στοιχειώδη ουδετερότητα στους σχολιασμούς του.

ΥΓ2. Μπορεί από αυτή εδώ την σελίδα να προβάλουμε αποκλειστικά και μόνο τα τμήματα του ΠΑΣ Λαμία αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα βλέπουμε και μονόπλευρα. Για τη φάση του Μανούσου τα πράγματα μοιάζουν καθαρά. Δεν υφίσταται πέναλτι από τη στιγμή που ο επιθετικός της Λαμίας στη προσπάθειά του να βρει τη μπάλα κατεβάζει το κεφάλι προς την μπάλα και δεν είναι στη φυσική του θέση. Ναι ο αμυντικός παίζει επικίνδυνα αλλά το ίδιο επικίνδυνο μπορεί να θεωρηθεί το παίξιμο του Μανούσου. Αν το κεφάλι βρισκόταν σε φυσική θέση, θα είχαμε σαφώς πέναλτι. Βέβαια στον αντίλογο υπάρχει το δεδικασμένο με παρόμοια φάση στον περσινό τελικό Κυπέλλου. Άρα θα έπρεπε να ελεγχθεί το κατά πόσο βρίσκει ο Βιερίνια τον Μανούσο με το πόδι. Όσο για την κόκκινη κάρτα στον Μποάκιε. Εκεί δεν φαίνεται να πηγαίνει με τα δύο πόδια ή για πόδια ο επιθετικός της Λαμίας συνεπώς είναι τραβηγμένη η κόκκινη.

ΥΓ3. Η Λαμία φέτος παίζει επιτέλους ωραίο ποδόσφαιρο, έχει χτίσει ένα ποιοτικό σύνολο όμως η συγκομιδή είναι αυτή που μετράει στο τέλος και αυτή είναι φτωχή. Θυμίζει λίγο εποχή Πετράκη η φάση, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται…

Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα κυανόλευκα νέα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram για να μαθαίνετε σε χρόνο dt όλα τα νέα.

Σχόλια

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Απόψεις

Του Νίκου Μώκου: Μια ιστορική αδιαφορία και ένα γυαλί που έχει ραγίσει!

Στο ΟΑΚΑ το κρύο βράδυ της Κυριακής γράφτηκε ακόμη μια σελίδα στη ιστορία του ΠΑΣ Λαμία. Θες με την εμφάνιση, θες με το σκορ το οποίο είναι και αυτό που μένει στην ουσία, θες με τους δύο φιλάθλους που έδωσαν το παρόν κερδίζοντας το χειροκρότημα της υπόλοιπης κερκίδας; Ή μήπως επειδή ήταν η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, που ποδοσφαιριστές της Λαμίας δεν κατευθύνθηκαν προς την πλευρά τους, για να τους ευχαριστήσουν με ένα ζεστό χειροκρότημα που είμαι σίγουρος πως είχαν τόσο ανάγκη;

Γράφει ο Νίκος Μώκος 

Όταν ο Πανουργιάς Παπαϊωάννου “έβαλε στον χάρτη” τη Λαμία, γνώριζε τα δεδομένα.

Πώς πρόκειται για μια ομάδα με συγκεκριμένη δυναμική, που έχει ένα ταβάνι!

Με συνεχείς υπερβάσεις κατάφερε να τρυπήσει αυτό το ταβάνι, κερδίζοντας το ένα “στοίχημα” μετά το άλλο. Κόντρα στο πείσμα πολλών ανέβασε την ομάδα στην Α’ Εθνική, κάτι που μέχρι πριν λίγο χρόνια μάλλον έμοιαζε με ουτοπία!

Ήρθαν οι βελτιώσεις στο ΔΑΚ και το προπονητικό, ένα υπερσύγχρονο λεωφορείο , τα social media, ένα eshop για να μπορεί κανείς να αγοράσει μια φανέλα που μέχρι πρότινος δεν είχε τη δυνατότητα, ήρθαν μεγάλες νίκες, ημιτελικοί στο Κύπελλο Ελλάδας, ήρθε η 7η θέση πέρυσι, οι ηχηρές μεταγραφές… Ήρθαν πολλά!

Πολλά που ο κόσμος ενδεχόμενων τα ζητούσε χρόνια και η ομάδα κάθε σεζόν, ανέβαζε και λίγο τον δικό της πήχη.

Ένα ήταν το στοίχημα που δεν κατάφερε να κερδίσει! Και αυτό είναι ο κόσμος.

Γνώριζε τη δυναμική, πίστεψε ότι μπορεί να τον φέρει στο γήπεδο, όμως δεν τα κατάφερε. Προφανώς και έγιναν λάθη. Όμως έχοντας ως μέτρο σύγκρισης τις υπόλοιπες επαρχιακές ομάδες, ο κόσμος της Λαμίας δεν ήταν πιστός στο ραντεβού του! Ούτε καν πέρυσι, στην πιο επιτυχημένη σεζόν της ιστορίας του Συλλόγου!

Πριν λίγο καιρό είχατε διαβάσει εδώ ένα άρθρο, για τη νέα γενιά που έχει την ευλογία να μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη με ομάδα στη μεγάλη κατηγορία. Που τα παιδιά θα μεγαλώσουν αγαπώντας το ποδόσφαιρο μακριά από την τοξικότητα των μεγάλων! Χωρίς μαχαίρια, ρόπαλα, σουγιάδες, φωτοβολίδες! Με χαρτάκια, κασκόλ, πανιά και συνθήματα!  

 

Για τον Θανάση, τον Χρήστο και όλα τα παιδιά της γενιάς τους, ο ΠΑΣ Λαμία είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια ομάδα | Pic

 

Αυτό, ως δια μαγείας μοιάζει να χάνεται!

Χθες λοιπόν η ομάδα είχε τη δυνατότητα να έχει το κόσμο στο πλευρό της. Σε ένα παιχνίδι που πιθανόν να έμοιαζε από πριν χαμένο στη συνείδηση κάποιων, σε ένα χρονικό σημείο που ο ΠΑΣ Λαμία έχει ανάγκη, ή μάλλον ΑΝΑΓΚΗ, τον κόσμο του!

Εκεί βρέθηκαν δύο άτομα. Ο Βασίλης και ο Γιώργος. Επειδή διάβασα πολλά σχόλια από χθες, κάποια εκ των οποίων είχαν στόχο να μειώσουν την παρουσία τους, χρησιμοποιόντας ως επιχείρημα πως κατοικούν στην Αθήνα και “σιγά δεν έκαναν και κάνα μακρινό ταξίδι”, να σημειώσουμε πως ο Βασίλης, δύο φορές το μήνα ξοδεύει περίπου 100€ για να βρεθεί με το αυτοκίνητό του στη γενέτειρά του και στο αγαπημένο του ΔΑΚ, από την πόλη που ζει και εργάζεται. Την Αθήνα. Αφήνοντας πίσω την οικογένεια του.

Ήμουν σίγουρους, για την ακρίβεια είχα οπλίσει την φωτογραφική μου μηχανή, προσπαθώντας να πάρω την καλύτερη δυνατή γωνία λήψης από τα δημοσιογραφικά, ώστε να απαθανατίσω τη στιγμή που οι κυανόλευκοι θα κατευθυνθούν προς την πλευρά των δύο αυτών παιδιών για να τους χειροκροτήσουν.

Αυτή η στιγμή δεν ήρθε ποτέ. Όταν είδα τους παίκτες να οδεύουν προς τα αποδυτήρια, ένιωσα μια “παγωμάρα” πολύ ισχυρότερη από αυτή της χαμηλής θερμοκρασίας.

Προσπάθησα και προσπαθώ ακόμα να ερμηνεύσω αυτή τη κίνηση. Ήταν αδιαφορία; Ήταν αμέλεια; Και αν ναι, γιατί δεν ήρθε μια συγνώμη ετεροχρονισμένα;

Μήπως η ομάδα έχει αποδεχθεί πλέον ότι δεν θα έχει το κόσμο δίπλα της;

Μήπως μετά από εκείνο το παιχνίδι των play offs με τον Παναθηναϊκό ήρθε σε τέλμα η σχέση ανάμεσα σε οργανωμένους και διοίκηση και ακόμη δεν έχουν πέσει γέφυρες;

Σε όλο αυτό το ταξίδι της Λαμίας, στα σαλόνια της Super League προσπαθώ να είμαι εκεί.

Στα εύκολα, στα δύσκολα, στα σημαντικά και τα ασήμαντα. Με είχε ρωτήσει κάποιος πρόσφατα για την πιο έντονη και την πιο άβολη στιγμή αυτά τα χρόνια. Το πρώτο εύκολο. Το παιχνίδι στη Νίκαια. Ανεπανάληπτο! Τα όσα έγιναν χθες, είναι η απάντηση στο δεύτερο.

Δεν ξέρω πιο κίνητρο είναι αυτό που μπορεί να φέρει ξανά τον κόσμο στο γήπεδο, όμως έχω την αίσθηση πως οι δύο πλευρές, ομάδα και κόσμος, είναι στο σημείο μηδέν!

ΥΓ. Ήθελα να σας παραθέσω, τη διαφορά των φιλάθλων που υφίσταται σε κάθε ομάδα. Είναι οι “χειροκροτητές” που βρίσκονται εκεί στην επιτυχία, στο καλό φεγγάρι, στην “εύκολη μέρα”!

Εικόνες από το ΑΕΚ – ΠΑΣ Λαμία (3/4/2019) 1ος Ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος και Παναθηναϊκός ΠΑΣ Λαμία (10/11/2024) 11η αγωνιστική Super League

Από την άλλη έχουμε τους “υποστηρικτές“. Αυτούς που θα είναι εκεί παντός καιρού. Συνήθως λιγότεροι! Σε όποιο γήπεδο, οποίας κατηγορίας, απέναντι σε οποιαδήποτε ομάδα.

Δεν είναι κακό να υπάρχουν και οι δύο κατηγορίες φιλάθλων σε μια ομάδα. Οι δεύτεροι όμως αξίζουν σίγουρα το χειροκρότημα και ένα ευχαριστώ! 

Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα κυανόλευκα νέα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram για να μαθαίνετε σε χρόνο dt όλα τα νέα.

Περισσότερα

STAY SOCIAL – STAY LAMIARA.GR

homadamou

Δημοφιλή