Ακολουθήστε μας

Απόψεις

Επική παραμονή σε μία διδακτική σεζόν για το ίδιο το ποδόσφαιρο! / Γράφει ο Νίκος Μώκος

Η Λαμία ακόμη και στην κακή της σεζόν. συνεχίζει να γράφει ιστορία, να ρίχνει στο κάλαθο των αχρήστων τις προβλέψεις και τα….τεφτέρια των bookers στέλνοντας ένα μάθημα όχι μόνο σε επίπεδο Super League αλλά και στο ίδιο το ποδόσφαιρο.

Γράφει ο Νίκος Μώκος

Στις 13/12 η Λαμία φιλοξενεί τον Ολυμπιακό στο “Αθανάσιος Διάκος” για την 12η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Super League Interwetten, έχοντας μαζέψει μόλις δύο βαθμούς στις προηγούμενες 11 και όντας κολλημένη στον πάτο της βαθμολογίας και για πολλούς καταδικασμένη να αποχαιρετήσει την κατηγορία. Το βαρύ 0-6 δε, που αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα για τον Μπάμπη Τεννέ, έσβησε κάθε ελπίδα ακόμη και από τον πιο αισιόδοξο φίλο της ομάδας.

Πλήρης απογοήτευση, απαισιοδοξία και κλίμα αμφισβήτησης προς παίκτες και διοίκηση ήταν οι αντιδράσεις του κόσμου που έβλεπε την ομάδα να αποδομείται. Πόσο μάλλον για τον Πανουργιά Παπαϊωάννου ο οποίος αν και έχει εκφράσει πολλές φορές την επιθυμία του να αποχωρήσει από τον διοικητικό θώκο της ομάδας, εντούτοις έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους πως ποτέ δεν θα άφηνε την ομάδα να διαλυθεί. Και βλέποντας το…δημιούργημά του (γιατί ότι έχει καταφέρει η Λαμία φέρει την υπογραφή του) να καταρρέει, έπρεπε να λάβει δραστικές αποφάσεις. Αποφάσεις που θα κόστιζαν, αλλά το κυριότερο ήταν ότι δεν θα έφερναν εγγυημένο αποτέλεσμα. Και ο ίδιος ήταν απαισιόδοξος για την έκβαση του πρωταθλήματος για την ομάδα του όπως είχε δηλώσει και για αυτό, δίνοντας τα χέρια με τον Μιχάλη Γρηγορίου, έβαλε και ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό ως μπόνους σε περίπτωση επίτευξης του στόχου. Αυτού της παραμονής.

Ακόμη και για τον Μιχάλη Γρηγορίου, ο οποίος όλως παραδόξως ήταν ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που πίστευε στο υλικό και στην ανάκαμψη της ομάδας, έβλεπε την Λαμία σαν μια πολύ μεγάλη πρόκληση για την προπονητική του καριέρα. Γιατί αυτό που σχεδίαζε και πέτυχε σήμερα, να πάρει μία ομάδα με 2 βαθμούς και σε ένα γύρο να καταφέρει να την φτάσει στους 32 και να την σώσει, ήταν από μόνο του ένα επίτευγμα που αν δεν με απατά η μνήμη μου κανείς άλλος δεν έχει καταφέρει και όπως δήλωσε και ο ίδιος σήμερα, καμία ομάδα δεν θα καταφέρει εύκολα στη συνέχεια.

Στη γενικότερα κακή εικόνα της ομάδας ήρθε να προστεθεί και ο κορωνοϊός, κάτι στο οποίο έχει σταθεί αρκετές φορές στις δηλώσεις του ο Μιχάλης Γρηγορίου και που πήγε ένα βήμα πιο πίσω την ομάδα. Η Λαμία του Γρηγορίου κατάφερε να σοκάρει με το καλημέρα τον Άρη της 2ης θέσης με το επιβλητικό ποδόσφαιρο, στέλνοντας το μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση και δείχνοντας σφυγμό.

Συνάμα, εκτός από έναν δουλευταρά προπονητή που δούλεψε και άλλαξε το κομμάτι της ψυχολογίας στην ομάδα, η Λαμία κατάφερε ακόμη ένα σπουδαίο επίτευγμα. Να κάνει 9 μεταγραφές στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο οι οποίες, στην πλειονότητά τους βοήθησαν την ομάδα, κάτι που τα προηγούμενα χρόνια δεν της βγήκε. Μαρτίνεθ, Τζανδάρης, πήραν φανέλα βασικού και πρωταγωνίστησαν, Μπιάρνασον, Πίτι, Ταϊρόν, Τζέιμς έδωσαν πολύτιμες λύσεις όποτε χρειάστηκε να παίξουν.

Τα κομβικά τρίποντα με τον Απόλλων Σμύρνης


Για να φτάσει σήμερα η Λαμία να πανηγυρίζει τον βαθμό και την παραμονή στην κατηγορία, υπήρξαν κάποια κομβικά σημεία, κάποια κομβικά παιχνίδια τα οποία οι κυανόλευκοι έπρεπε να τα χτυπήσουν όπως και έκαναν!

Δύο από αυτά είναι οι νίκες με τον Απόλλων Σμύρνης εντός και εκτός, που έδωσαν βαθιά βαθμολογική ανάσα και σε συνδυασμό με τα…στραβά αποτελέσματα της ΑΕΛ άρχισαν να…σκαρφαλώνουν την ομάδα στο βαθμολογικό πίνακα.

Επιστέγασμα αυτών των νικών, ήταν το τρίποντο εκτός έδρας με την ΑΕΛ που μέχρι εκείνο το σημείο, ήταν η βασική συνδιεκδικήτρια της παραμονής. Η δεύτερη νίκη επί της ΑΕΛ λίγες μέρες μετά έδωσαν το πάνω χέρι στην Λαμία η οποία εκτός των βαθμών, κέρδιζε και το πλεονέκτημα σε τυχόν ισοβαθμία στο μέλλον.

 

Τα play out έκριναν την παραμονή


Από την αρχή της σεζόν είχα τονίσει πολλές φορές, με κάθε ευκαιρία, πως οι θέσεις που οδηγούν στην Super League 2 θα κριθούν στα play out. Γιατί ήταν φανερό με το καλημέρα ότι στο μίνι πρωτάθλημα υπήρχαν ομάδες…δύο ταχυτήτων κάτι που θα έδινε τεράστιο ενδιαφέρον μέχρι τα τελευταία ματς για το ποιες ομάδες θα καταφέρουν να σώσουν την κατηγορία και ποιες θα αποχαιρετήσουν.

Ότι είχε πετύχει η Λαμία μέχρι εκείνη τη στιμή, φτάνοντας στους 24 βαθμούς, δεν θα είχε καμία ουσία αν δεν έπαιρνε το τρίποντο κόντρα στον Παναιτωλικό στο πρώτο ματς του μίνι πρωταθλήματος. Εκεί έγινε το πρώτο τεράστιο βήμα για την παραμονή. Ακολούθησε η ισοπαλία με τον Βόλο για να έρθει η δεύτερη διαδοχική εκτός έδρας νίκη επί του ΠΑΣ Γιάννενα. Μια νίκη η οποία σφράγισε εν πολλοίς την παραμονή φέτος. Η Λάρισα ήρθε στη Λαμία με στόχο τη νίκη για να αναπτερώσει τις ελπίδες της για παραμονή όμως δεν θύμιζε ομάδα που καίγεται για την παραμονή και το 0-0 άφησε ικανοποιημένη την Λαμία.

Ουσιαστικά ο Μιχάλης Γρηγορίου διάβασε άψογα και τα παιχνίδια των play out, και κατάφερε να πάρει το μέγιστο από κάθε ποδοσφαιριστή του μέχρι το τελευταίο λεπτό. Για αυτό σαν φυσικό επακόλουθο παρά την διαχείριση, πλέον βλέπουμε τον ένα τραυματισμό να σκάει μετά τον άλλον σε μία τρελή χρονιά, με μισή προετοιμασία, καραντίνες και συνεχόμενα παιχνίδια από τον Γενάρη και έπειτα!

 

Διδακτική σεζόν για τον Σύλλογο, την διοργάνωση και το ίδιο το ποδόσφαιρο


 

Η φετινή σεζόν είναι διδακτική για την Λαμία, το πρωτάθλημα της  Super Legue αλλά και το ίδιο το άθλημα. Μας δίδαξε πάρα πολλά με τρανότερο όλων το ότι κανείς και ποτέ δεν πρέπει να παρατά την προσπάθειά του. Με πίστη, δουλειά και καλή ψυχολογία τα πάντα μπορούν να συμβούν και να ανατραπούν σε ένα άθλημα που τα πάντα τελειώνουν στο τελευταίο σφύριγμα.

Μπορεί το πλάνο….νεανισμού που προσπάθησε να υιοθετήσει το περασμένο καλοκαίρι η ομάδα να μην πέτυχε, αποφέροντας πολλαπλά κόστη. Αρχικά κόστισε τη θέση του Γιώργου Πετράκη, ενός αξιόλογου προπονητή ο οποίος με το υλικό που είχε προσπάθησε να παράγει έργο, δυστυχώντας όμως να έχει τη τύχη εναντίον του.

Το δεύτερο κόστος για την ομάδα ήταν η επιλογή του Μπάμπη Τεννέ να επιστρέψει στον πάγκο. Μια λύση η οποία δεν βοήθησε στο παραμικρό την ομάδα και εκτός του οικονομικού σκέλους, κόστισε και σε χρόνο, παιχνίδια και αποτελέσματα.

Τέλος το μεγαλύτερο κόστος ήταν το οικονομικό. Η επιλογή Γρηγορίου, το μπόνους παραμονής, οι 9 μεταγραφές και οι ενδιάμεσες….ενέσεις όταν τα αποτελέσματα ήταν τα επιθυμητά ουσιαστικά κόστισαν ένα δεύτερο μπάτζετ στον Πανουργιά Παπαϊωάννου, ο οποίος είδε τα έξοδα να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.

Δεν μπορούμε να μην μιλήσουμε για το κόστος των νέων παιδιών. Μια χρονιά στην οποία θα είχαν ενεργό ρόλο και αρκετές συμμετοχές, εντούτοις έμειναν παροπλισμένοι αφού η κατάσταση ήταν τέτοια που δεν ευνοούσε σε ευκαιρίες. Βέβαια ο στόχος της παραμονής της ομάδας είναι κοινός και απαιτεί θυσίες και προφανώς τη νέα σεζόν θα κάτσουν εκ νέου στο τραπέζι για να συζητήσουν τις προοπτικές ανανέωσης.

Ο εκπληκτικός δεύτερος γύρος της Λαμίας, θα μείνει στην ιστορία του πρωταθλήματος. Το πως μια ομάδα από την κόλαση έφτασε στον παράδεισο. Το πως ένας προπονητής κατάφερε να δώσει όραμα σε μία ομάδα και το πως οι ποδοσφαιριστές το ακολούθησαν πιστά, το πόσο όμορφο είναι αυτό το άθλημα.

Το θέμα είναι ότι ο πήχης πλέον έχει ανέβει για αυτή την ομάδα, έχει καταφέρει να πανηγυρίσει την παραμονή της στην κατηγορία με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, είτε ως ημιφιναλίστ του Κυπέλλου και καλύτερη επαρχιακή ομάδα, είτε ως πρωτάρα με την ελάχιστη συγκομιδή βαθμών, είτε με ανατροπή. Από τους 2 στους 32 και βλέπουμε.

Πλέον με τον Μιχάλη Γρηγορίου στον πάγκο και τη νέα σεζόν (θεωρώ αυτοσκοπό της ομάδας να τον διατηρήσει και προς αυτή τη κατεύθυνση θα κινηθεί) μπορείς να κοιτάζεις πιο ψηλά. Άλλωστε τα όνειρα δεν έχουν ταβάνι!

Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα κυανόλευκα νέα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram για να μαθαίνετε σε χρόνο dt όλα τα νέα.

Σχόλια

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Απόψεις

Του Νίκου Μώκου: Μια ιστορική αδιαφορία και ένα γυαλί που έχει ραγίσει!

Στο ΟΑΚΑ το κρύο βράδυ της Κυριακής γράφτηκε ακόμη μια σελίδα στη ιστορία του ΠΑΣ Λαμία. Θες με την εμφάνιση, θες με το σκορ το οποίο είναι και αυτό που μένει στην ουσία, θες με τους δύο φιλάθλους που έδωσαν το παρόν κερδίζοντας το χειροκρότημα της υπόλοιπης κερκίδας; Ή μήπως επειδή ήταν η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, που ποδοσφαιριστές της Λαμίας δεν κατευθύνθηκαν προς την πλευρά τους, για να τους ευχαριστήσουν με ένα ζεστό χειροκρότημα που είμαι σίγουρος πως είχαν τόσο ανάγκη;

Γράφει ο Νίκος Μώκος 

Όταν ο Πανουργιάς Παπαϊωάννου “έβαλε στον χάρτη” τη Λαμία, γνώριζε τα δεδομένα.

Πώς πρόκειται για μια ομάδα με συγκεκριμένη δυναμική, που έχει ένα ταβάνι!

Με συνεχείς υπερβάσεις κατάφερε να τρυπήσει αυτό το ταβάνι, κερδίζοντας το ένα “στοίχημα” μετά το άλλο. Κόντρα στο πείσμα πολλών ανέβασε την ομάδα στην Α’ Εθνική, κάτι που μέχρι πριν λίγο χρόνια μάλλον έμοιαζε με ουτοπία!

Ήρθαν οι βελτιώσεις στο ΔΑΚ και το προπονητικό, ένα υπερσύγχρονο λεωφορείο , τα social media, ένα eshop για να μπορεί κανείς να αγοράσει μια φανέλα που μέχρι πρότινος δεν είχε τη δυνατότητα, ήρθαν μεγάλες νίκες, ημιτελικοί στο Κύπελλο Ελλάδας, ήρθε η 7η θέση πέρυσι, οι ηχηρές μεταγραφές… Ήρθαν πολλά!

Πολλά που ο κόσμος ενδεχόμενων τα ζητούσε χρόνια και η ομάδα κάθε σεζόν, ανέβαζε και λίγο τον δικό της πήχη.

Ένα ήταν το στοίχημα που δεν κατάφερε να κερδίσει! Και αυτό είναι ο κόσμος.

Γνώριζε τη δυναμική, πίστεψε ότι μπορεί να τον φέρει στο γήπεδο, όμως δεν τα κατάφερε. Προφανώς και έγιναν λάθη. Όμως έχοντας ως μέτρο σύγκρισης τις υπόλοιπες επαρχιακές ομάδες, ο κόσμος της Λαμίας δεν ήταν πιστός στο ραντεβού του! Ούτε καν πέρυσι, στην πιο επιτυχημένη σεζόν της ιστορίας του Συλλόγου!

Πριν λίγο καιρό είχατε διαβάσει εδώ ένα άρθρο, για τη νέα γενιά που έχει την ευλογία να μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη με ομάδα στη μεγάλη κατηγορία. Που τα παιδιά θα μεγαλώσουν αγαπώντας το ποδόσφαιρο μακριά από την τοξικότητα των μεγάλων! Χωρίς μαχαίρια, ρόπαλα, σουγιάδες, φωτοβολίδες! Με χαρτάκια, κασκόλ, πανιά και συνθήματα!  

 

Για τον Θανάση, τον Χρήστο και όλα τα παιδιά της γενιάς τους, ο ΠΑΣ Λαμία είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια ομάδα | Pic

 

Αυτό, ως δια μαγείας μοιάζει να χάνεται!

Χθες λοιπόν η ομάδα είχε τη δυνατότητα να έχει το κόσμο στο πλευρό της. Σε ένα παιχνίδι που πιθανόν να έμοιαζε από πριν χαμένο στη συνείδηση κάποιων, σε ένα χρονικό σημείο που ο ΠΑΣ Λαμία έχει ανάγκη, ή μάλλον ΑΝΑΓΚΗ, τον κόσμο του!

Εκεί βρέθηκαν δύο άτομα. Ο Βασίλης και ο Γιώργος. Επειδή διάβασα πολλά σχόλια από χθες, κάποια εκ των οποίων είχαν στόχο να μειώσουν την παρουσία τους, χρησιμοποιόντας ως επιχείρημα πως κατοικούν στην Αθήνα και “σιγά δεν έκαναν και κάνα μακρινό ταξίδι”, να σημειώσουμε πως ο Βασίλης, δύο φορές το μήνα ξοδεύει περίπου 100€ για να βρεθεί με το αυτοκίνητό του στη γενέτειρά του και στο αγαπημένο του ΔΑΚ, από την πόλη που ζει και εργάζεται. Την Αθήνα. Αφήνοντας πίσω την οικογένεια του.

Ήμουν σίγουρους, για την ακρίβεια είχα οπλίσει την φωτογραφική μου μηχανή, προσπαθώντας να πάρω την καλύτερη δυνατή γωνία λήψης από τα δημοσιογραφικά, ώστε να απαθανατίσω τη στιγμή που οι κυανόλευκοι θα κατευθυνθούν προς την πλευρά των δύο αυτών παιδιών για να τους χειροκροτήσουν.

Αυτή η στιγμή δεν ήρθε ποτέ. Όταν είδα τους παίκτες να οδεύουν προς τα αποδυτήρια, ένιωσα μια “παγωμάρα” πολύ ισχυρότερη από αυτή της χαμηλής θερμοκρασίας.

Προσπάθησα και προσπαθώ ακόμα να ερμηνεύσω αυτή τη κίνηση. Ήταν αδιαφορία; Ήταν αμέλεια; Και αν ναι, γιατί δεν ήρθε μια συγνώμη ετεροχρονισμένα;

Μήπως η ομάδα έχει αποδεχθεί πλέον ότι δεν θα έχει το κόσμο δίπλα της;

Μήπως μετά από εκείνο το παιχνίδι των play offs με τον Παναθηναϊκό ήρθε σε τέλμα η σχέση ανάμεσα σε οργανωμένους και διοίκηση και ακόμη δεν έχουν πέσει γέφυρες;

Σε όλο αυτό το ταξίδι της Λαμίας, στα σαλόνια της Super League προσπαθώ να είμαι εκεί.

Στα εύκολα, στα δύσκολα, στα σημαντικά και τα ασήμαντα. Με είχε ρωτήσει κάποιος πρόσφατα για την πιο έντονη και την πιο άβολη στιγμή αυτά τα χρόνια. Το πρώτο εύκολο. Το παιχνίδι στη Νίκαια. Ανεπανάληπτο! Τα όσα έγιναν χθες, είναι η απάντηση στο δεύτερο.

Δεν ξέρω πιο κίνητρο είναι αυτό που μπορεί να φέρει ξανά τον κόσμο στο γήπεδο, όμως έχω την αίσθηση πως οι δύο πλευρές, ομάδα και κόσμος, είναι στο σημείο μηδέν!

ΥΓ. Ήθελα να σας παραθέσω, τη διαφορά των φιλάθλων που υφίσταται σε κάθε ομάδα. Είναι οι “χειροκροτητές” που βρίσκονται εκεί στην επιτυχία, στο καλό φεγγάρι, στην “εύκολη μέρα”!

Εικόνες από το ΑΕΚ – ΠΑΣ Λαμία (3/4/2019) 1ος Ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος και Παναθηναϊκός ΠΑΣ Λαμία (10/11/2024) 11η αγωνιστική Super League

Από την άλλη έχουμε τους “υποστηρικτές“. Αυτούς που θα είναι εκεί παντός καιρού. Συνήθως λιγότεροι! Σε όποιο γήπεδο, οποίας κατηγορίας, απέναντι σε οποιαδήποτε ομάδα.

Δεν είναι κακό να υπάρχουν και οι δύο κατηγορίες φιλάθλων σε μια ομάδα. Οι δεύτεροι όμως αξίζουν σίγουρα το χειροκρότημα και ένα ευχαριστώ! 

Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα κυανόλευκα νέα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram για να μαθαίνετε σε χρόνο dt όλα τα νέα.

Περισσότερα

Δημοφιλή