Ακολουθήστε μας

Απόψεις

Τα δύο πρόσωπα, ο κοινός παρονομαστής και αυτοί που ξεχώρισαν!

Δύο πρόσωπα είχε η Λαμία σε αυτό το δεύτερο φιλικό προετοιμασίας της με αντίπαλο τον Απόλλων Σμύρνης, με το δεύτερο να είναι αυτό που κέρδισε το χειροκρότημα του λιγοστού κόσμου, αφήνοντας υποσχέσεις για την συνέχεια. Τι μας άρεσε, τι δεν μας άρεσε, τι κρατάμε και τι πετάμε!

Η κοινή συνισταμένη των δύο πρώτων φιλικών της Λαμίας στο αμιγώς ποδοσφαιρικό σκέλος είναι ότι υπάρχει αδυναμία στο να κρατηθεί η κατοχή της μπάλας. Το έιδαμε και με τον Εθνικό Άχνας μετά τα δύο γκολ αλλά και στην επανάληψη, το είδαμε και σήμερα στο πρώτο ημίχρονο με τους κυανόλευκους να είναι ακίνδυνοι από την μέση και μπροστά μετά το πρώτο τέταρτο. Λογικό ως ένα σημείο λόγω έλλειψης αγωνιστικού ρυθμού αλλά δείγμα και του ότι χρειάζεται ακόμη αρκετή δουλειά για να βγουν στο χορτάρι τα στοιχεία που θέλει να προσθέσει στο παιχνίδι της ομάδας του ο Μιχάλης Γρηγορίου.

Το πρώτο ημίχρονο σίγουρα δεν ήταν καλό για τους κυανόλευκους και πέραν των Τζανδάρη και Γκέντσογλου που είχαν πολλή δουλειά στο κέντρο τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά όλοι οι υπόλοιποι χάθηκαν στην γενικότερη μετριότητα. Τα άκρα ήταν εντελώς ακίνδυνα, έλειψαν οι κούρσες, αλλά και η έμπνευση με αποτέλεσμα ότι καλό είδαμε να προέλθει από στημένη φάση.

Στην επανάληψη ο διακόπτης γύρισε και στον αγωνιστικό χώρο βγήκε άλλη ομάδα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Δέκα αλλαγές από τον Μιχάλη Γρηγορίου με τον Προβυδάκη να διατηρεί τη θέση του αφού είχε περάσει νωρίτερα πριν το φινάλε του ημιχρόνου στη θέση του Σκόνδρα που δεν μπορούσε να συνεχίσει. Με το καλησπέρα ο Κρητικός ακραίος μπακ, που από την προετοιμασία φέτος δείχνει αρκετά ανεβασμένος, δημιούργησε δύο κλασσικότατες ευκαιρίες για γκολ με δύο κούρσες και ισάριθμες μπαλιές ακριβείας στην μεγάλη περιοχή, όμως Μανουσάκης και Ελευθεριάδης δεν την έστειλαν στα δίχτυα. Πάντως αν συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο ο “Πρόβυ” νομίζω πως δύσκολα θα τον αφήσει εκτός αρχικής 11αδας στην πορεία ο Γρηγορίου. Ας μην προτρέχουμε όμως.

Πάμε στο κεφάλαιο Νούνιες! Ο Κοσταρικανός στο πρώτο φιλικό έδειξε κάποια καλά στοιχεία όμως η μετριότητα της υπόλοιπης ομάδας πήρε μπάλα και τον ίδιο αφού δεν κατάφερε να δείξει το κάτι παραπάνω. Σήμερα είδαμε έναν άλλο Νούνιες, πολύ κοντά αλλά ακόμη μακριά στον Νούνιες που γνωρίσαμε μέσα από τα βίντεο με τα highlights της καριέρας του. Σχεδόν το απόλυτο στις μεταβιβάσεις του, ανθεκτικός σε κάθε τύπο μαρκαρίσματος, δεν έχανε την μπάλα από τα πόδια. Η αντίληψή του στον αγωνιστικό χώρο φαίνεται με τον τρόπο που διαβάζει το παιχνίδι και κοιτά γήπεδο. Το έκανε σήμερα αρκετές φορές βγάζοντας μπαλιές τόσο στην πλάτη της άμυνας όσο και στην αδύναμη πλευρά των φιλοξενούμενων δημιουργώντας υπεραριθμία. Πραγματικά γεμάτη εμφάνιση κερδίζοντας τα χειροκροτήματα όσων βρέθηκαν απόψε στο “Αθανάσιος Διάκος” σε κάθε του επαφή με την μπάλα.

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στον Κυριάκο Μαζουλουξή. Ο 23χρονος στόπερ πραγματοποίησε μια αρκετά καλή εμφάνιση η οποία ξεχώρισε για τις μπαλιές ακριβείας προς τον Ελευθεριάδη αρκετές φορές στο παιχνίδι. Σταθερός ανασταλτικά, δυνατός στο ψηλό παιχνίδι.  Όσο για τον Ελευθεριάδη. Από το πρώτο κιόλας φιλικό έδειξε ότι ο Γρηγορίου μπορεί να ποντάρει πολλά πάνω του. Αρκετά γρήγορος με και χωρίς την μπάλα στα πόδια, δημιούργησε πολλά ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα και από καθαρή ατυχία δεν έκανε το 2Χ2 στα φιλικά με δικό του γκολ.

Για το τέλος άφησα το δίδυμο Γκούγκα- Τρούμπουλου! Ο Γεωργιανός, όπως έγραφα και μετά το φιλικό με την Άχνα κάνει καλή προετοιμασία και διεκδικεί επάξια περισσότερο χρόνο συμμετοχής από αυτόν που του δόθηκε πέρυσι. Μαχητικός, με δημιουργικά χαρακτηριστικά και αθλητικότητα η οποία, εκτός των άλλων, του επιτρέπει να πατάει και στις δύο περιοχές όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Αν διορθώσει λίγο το πειθαρχικό κομμάτι (πολλά σκληρά μαρκαρίσματα) θα πάρει πολλά περισσότερα και αυτός από τον προπονητή του και η ομάδα από αυτόν.

Όσο για τον Τρούμπουλο; Ένα παιδί που ξεχώρισε την τελευταία διετία στις ακαδημίες και τελευταία δοκιμάστηκε, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία, ως στόπερ. Είχε αρχίσει να χάνει τα δημιουργικά του χαρακτηριστικά και λόγω σωματοδομής, τόσο στην Κ-19 όσο και με την πρώτη ομάδα στις προπονήσεις δοκιμάστηκε ως σέντερ μπακ. Στα δύο φιλικά τον είδαμε στη φυσική του θέση και η αλήθεια είναι ότι το πρόσημο ήταν θετικό. Πολύ δυνατός στο ψηλό παιχνίδι, αρκετά καλός στα ανασταλτικά του καθήκοντα, με έλλειψη ψυχραιμίας στις μεταβιβάσεις του υπό πίεση. Έχει βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό αφού δουλεύει με ποδοσφαιριστές οι οποίοι τον….”τραβάνε” προς τα πάνω. Με υπομονή και σκληρή δουλειά μπορεί να εξελιχθεί….

Αυτά προς το παρόν και τα υπόλοιπα την Κυριακή μετά το τρίτο φιλικό με τον Παναιτωλικό.

ΥΓ. Βάσει των όσων έχω δει μέχρι στιγμής θεωρώ επιτακτική την ανάγκη ενός εξτρέμ από το πάνω ράφι. Τον χρειάζεται η Λαμία για να πάρει περισσότερα πράγματα από τα φτερά.

ΥΓ2. Λυπηρό που για 2ο φιλικό δεν είδαμε πιτσιρικάδες. Πέραν του Τρούμπουλου ο οποίος παίρνει χρόνο περισσότερο λόγω της απουσίας του Μπεχαράνο, οι υπόλοιποι δεν φαίνεται να υπολογίζονται και μοιραία έρχεται η δυσαρέσκεια. Έχουμε ακόμη φιλικά μπροστά μας, θα έχουμε μία πιο ξεκάθαρη εικόνα στη συνέχεια.

ΥΓ2! Ευχαριστούμε που αγκαλιάσατε την προσπάθεια των live chat. Άλλωστε προσπαθούμε να σας δώσουμε “εικόνα” από τα φιλικά της ομάδας μιας και δεν υπάρχει ούτε τηλεοπτική ούτε ραδιοφωνική (ακόμη τουλάχιστον) κάλυψη.

ΥΓ3. Χαιρόμαστε που βοηθούμε συναδέλφους που δεν παρακολουθούν το παιχνίδι στο ρεπορτάζ  του αγώνα, αλλά το να γράφεις για την απόδοση ενός ποδοσφαιριστή χωρίς καν να τον έχεις δει, παρά μόνο με τις περιγραφές, είναι λίγο fail δεν συμφωνείτε;

Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα κυανόλευκα νέα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram για να μαθαίνετε σε χρόνο dt όλα τα νέα.

Σχόλια

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Απόψεις

Του Νίκου Μώκου: Μια ιστορική αδιαφορία και ένα γυαλί που έχει ραγίσει!

Στο ΟΑΚΑ το κρύο βράδυ της Κυριακής γράφτηκε ακόμη μια σελίδα στη ιστορία του ΠΑΣ Λαμία. Θες με την εμφάνιση, θες με το σκορ το οποίο είναι και αυτό που μένει στην ουσία, θες με τους δύο φιλάθλους που έδωσαν το παρόν κερδίζοντας το χειροκρότημα της υπόλοιπης κερκίδας; Ή μήπως επειδή ήταν η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, που ποδοσφαιριστές της Λαμίας δεν κατευθύνθηκαν προς την πλευρά τους, για να τους ευχαριστήσουν με ένα ζεστό χειροκρότημα που είμαι σίγουρος πως είχαν τόσο ανάγκη;

Γράφει ο Νίκος Μώκος 

Όταν ο Πανουργιάς Παπαϊωάννου “έβαλε στον χάρτη” τη Λαμία, γνώριζε τα δεδομένα.

Πώς πρόκειται για μια ομάδα με συγκεκριμένη δυναμική, που έχει ένα ταβάνι!

Με συνεχείς υπερβάσεις κατάφερε να τρυπήσει αυτό το ταβάνι, κερδίζοντας το ένα “στοίχημα” μετά το άλλο. Κόντρα στο πείσμα πολλών ανέβασε την ομάδα στην Α’ Εθνική, κάτι που μέχρι πριν λίγο χρόνια μάλλον έμοιαζε με ουτοπία!

Ήρθαν οι βελτιώσεις στο ΔΑΚ και το προπονητικό, ένα υπερσύγχρονο λεωφορείο , τα social media, ένα eshop για να μπορεί κανείς να αγοράσει μια φανέλα που μέχρι πρότινος δεν είχε τη δυνατότητα, ήρθαν μεγάλες νίκες, ημιτελικοί στο Κύπελλο Ελλάδας, ήρθε η 7η θέση πέρυσι, οι ηχηρές μεταγραφές… Ήρθαν πολλά!

Πολλά που ο κόσμος ενδεχόμενων τα ζητούσε χρόνια και η ομάδα κάθε σεζόν, ανέβαζε και λίγο τον δικό της πήχη.

Ένα ήταν το στοίχημα που δεν κατάφερε να κερδίσει! Και αυτό είναι ο κόσμος.

Γνώριζε τη δυναμική, πίστεψε ότι μπορεί να τον φέρει στο γήπεδο, όμως δεν τα κατάφερε. Προφανώς και έγιναν λάθη. Όμως έχοντας ως μέτρο σύγκρισης τις υπόλοιπες επαρχιακές ομάδες, ο κόσμος της Λαμίας δεν ήταν πιστός στο ραντεβού του! Ούτε καν πέρυσι, στην πιο επιτυχημένη σεζόν της ιστορίας του Συλλόγου!

Πριν λίγο καιρό είχατε διαβάσει εδώ ένα άρθρο, για τη νέα γενιά που έχει την ευλογία να μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη με ομάδα στη μεγάλη κατηγορία. Που τα παιδιά θα μεγαλώσουν αγαπώντας το ποδόσφαιρο μακριά από την τοξικότητα των μεγάλων! Χωρίς μαχαίρια, ρόπαλα, σουγιάδες, φωτοβολίδες! Με χαρτάκια, κασκόλ, πανιά και συνθήματα!  

 

Για τον Θανάση, τον Χρήστο και όλα τα παιδιά της γενιάς τους, ο ΠΑΣ Λαμία είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια ομάδα | Pic

 

Αυτό, ως δια μαγείας μοιάζει να χάνεται!

Χθες λοιπόν η ομάδα είχε τη δυνατότητα να έχει το κόσμο στο πλευρό της. Σε ένα παιχνίδι που πιθανόν να έμοιαζε από πριν χαμένο στη συνείδηση κάποιων, σε ένα χρονικό σημείο που ο ΠΑΣ Λαμία έχει ανάγκη, ή μάλλον ΑΝΑΓΚΗ, τον κόσμο του!

Εκεί βρέθηκαν δύο άτομα. Ο Βασίλης και ο Γιώργος. Επειδή διάβασα πολλά σχόλια από χθες, κάποια εκ των οποίων είχαν στόχο να μειώσουν την παρουσία τους, χρησιμοποιόντας ως επιχείρημα πως κατοικούν στην Αθήνα και “σιγά δεν έκαναν και κάνα μακρινό ταξίδι”, να σημειώσουμε πως ο Βασίλης, δύο φορές το μήνα ξοδεύει περίπου 100€ για να βρεθεί με το αυτοκίνητό του στη γενέτειρά του και στο αγαπημένο του ΔΑΚ, από την πόλη που ζει και εργάζεται. Την Αθήνα. Αφήνοντας πίσω την οικογένεια του.

Ήμουν σίγουρους, για την ακρίβεια είχα οπλίσει την φωτογραφική μου μηχανή, προσπαθώντας να πάρω την καλύτερη δυνατή γωνία λήψης από τα δημοσιογραφικά, ώστε να απαθανατίσω τη στιγμή που οι κυανόλευκοι θα κατευθυνθούν προς την πλευρά των δύο αυτών παιδιών για να τους χειροκροτήσουν.

Αυτή η στιγμή δεν ήρθε ποτέ. Όταν είδα τους παίκτες να οδεύουν προς τα αποδυτήρια, ένιωσα μια “παγωμάρα” πολύ ισχυρότερη από αυτή της χαμηλής θερμοκρασίας.

Προσπάθησα και προσπαθώ ακόμα να ερμηνεύσω αυτή τη κίνηση. Ήταν αδιαφορία; Ήταν αμέλεια; Και αν ναι, γιατί δεν ήρθε μια συγνώμη ετεροχρονισμένα;

Μήπως η ομάδα έχει αποδεχθεί πλέον ότι δεν θα έχει το κόσμο δίπλα της;

Μήπως μετά από εκείνο το παιχνίδι των play offs με τον Παναθηναϊκό ήρθε σε τέλμα η σχέση ανάμεσα σε οργανωμένους και διοίκηση και ακόμη δεν έχουν πέσει γέφυρες;

Σε όλο αυτό το ταξίδι της Λαμίας, στα σαλόνια της Super League προσπαθώ να είμαι εκεί.

Στα εύκολα, στα δύσκολα, στα σημαντικά και τα ασήμαντα. Με είχε ρωτήσει κάποιος πρόσφατα για την πιο έντονη και την πιο άβολη στιγμή αυτά τα χρόνια. Το πρώτο εύκολο. Το παιχνίδι στη Νίκαια. Ανεπανάληπτο! Τα όσα έγιναν χθες, είναι η απάντηση στο δεύτερο.

Δεν ξέρω πιο κίνητρο είναι αυτό που μπορεί να φέρει ξανά τον κόσμο στο γήπεδο, όμως έχω την αίσθηση πως οι δύο πλευρές, ομάδα και κόσμος, είναι στο σημείο μηδέν!

ΥΓ. Ήθελα να σας παραθέσω, τη διαφορά των φιλάθλων που υφίσταται σε κάθε ομάδα. Είναι οι “χειροκροτητές” που βρίσκονται εκεί στην επιτυχία, στο καλό φεγγάρι, στην “εύκολη μέρα”!

Εικόνες από το ΑΕΚ – ΠΑΣ Λαμία (3/4/2019) 1ος Ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος και Παναθηναϊκός ΠΑΣ Λαμία (10/11/2024) 11η αγωνιστική Super League

Από την άλλη έχουμε τους “υποστηρικτές“. Αυτούς που θα είναι εκεί παντός καιρού. Συνήθως λιγότεροι! Σε όποιο γήπεδο, οποίας κατηγορίας, απέναντι σε οποιαδήποτε ομάδα.

Δεν είναι κακό να υπάρχουν και οι δύο κατηγορίες φιλάθλων σε μια ομάδα. Οι δεύτεροι όμως αξίζουν σίγουρα το χειροκρότημα και ένα ευχαριστώ! 

Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα κυανόλευκα νέα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram για να μαθαίνετε σε χρόνο dt όλα τα νέα.

Περισσότερα

STAY SOCIAL – STAY LAMIARA.GR

homadamou

Δημοφιλή