Ακολουθήστε μας

Απόψεις

Πόσο έχεις μεγαλώσει, Λαμιάρα;

Παιχνίδια σαν το χθεσινό επιβεβαιώνουν με τον πιο εμφατικό τρόπο το ποσό έχει γιγαντωθεί, το ποσό έχει ωριμάσει και το ποσό υπολογίσιμος αντίπαλος έχει γίνει αυτός ο….βλάχος ο ΠΑΣ Λαμία….

Γράφει ο Νίκος Μώκος

Βρισκόμαστε δευτερόλεπτα μετά την λήξη του ημιχρόνου, η Λαμία προηγείται με 1-0 με γκολ του Αντέτζο μέσα στο Καραϊσκάκη και ο Ολυμπιακός χρειάζεται δύο γκολ πλέον για να την αφήσει εκτός συνέχειας… Η ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και έρχεται μια στιγμή (πολλές φορές αρκεί) για να σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει….

“Όχι πάλι ρε μλκ” “Μας τελείωσαν πάλι δεν το γυρνάει ο Μαρτίνς”  ξεχωρίζουν πιο δυνατά δύο φωνές από τις γενικότερες μουρμούρες στα δημοσιογραφικά.

Μεγάλο πράγμα να μην έχεις εμπιστοσύνη στην ίδια σου την ομάδα απέναντι σε έναν αντίπαλο αρκετά πιο χαμηλού επιπέδου.

Αρκετά λεπτά μετά τα πάντα έχουν κριθεί. Ο Ολυμπιακός έχει μόλις κάνει το 3-1 και βλέπεις κόσμο να χαμόγελα και να ζητοκραυγάζει. Ένα ζευγάρι στην από κάτω θέση ακριβώς αγκαλιάζεται γεμάτο χαρά και υπερηφάνεια. Υπερηφάνεια που ο Ολυμπιακός έχει ολοκληρώσει μια σπουδαία ανατροπή απέναντι στην Λαμία!

Έγραψα χθες στο προφίλ μου ότι όπως υπάρχουν μεγάλες νίκες υπάρχουν και μεγάλες ήττες και η χθεσινή είναι μια από αυτές. Μια ήττα που η Λαμία βγήκε κερδισμένη όσο οξύμωρο και αν ακούγεται αυτό…. Η αγωνία, το άγχος και ο φόβος στα μάτια των φίλων της πιο επιτυχημένης ελληνικής ομάδας την τελευταία 20ετια είναι το μεγαλύτερο κέρδος….

Κέρδος είναι και αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει εις βάρος μας το τελευταίο δίμηνο. Το να τοποθετούνται συγκεκριμένοι διαιτητές στα παιχνίδια της Λαμίας και σε κάθε αναμέτρηση να υπάρχει μια τουλάχιστον φάση που καθορίζει το αποτέλεσμα (και δεν είναι ποτέ υπέρ μας) επιβεβαιώνει τον φόβο με τον οποίο αντιμετωπίζουν την Λαμία.

Και αυτό το κέρδισε η ομάδα με την πορεία της τα τελευταία χρόνια τόσο στο πρωτάθλημα αλλά πολλώ δε μάλλον στο Κύπελλο…

Είναι επίσης εντυπωσιακή αλλά συνάμα και θλιβερή αυτή η εναλλαγή διάθεσης των μεγάλων sites. Λίγες ώρες πριν το ματς να “λασπώνουν” την ομάδα για το “ροτέισον” και στο ημίχρονο να την αποθεώνουν! Δημοσιογραφικά ανύπαρκτοι ή εγκλωβισμένοι αν θέλετε… Το που, είναι εύκολο να το καταλάβετε….

Για να κάνουμε και μια αγωνιστική προσέγγιση του παιχνιδιού, στο πρώτο 45λεπτο ο Μάντζιος έφερε το παιχνίδι στα μέτρα της ομάδας του. Δεν άφησε τον Ολυμπιακό να δημιουργήσει χτύπησε στη κόντρα και βρήκε και το πολυπόθητο γκολ.

Στο δεύτερο ημίχρονο στο γκολ του Χασάν ήρθε η αφύπνιση με την κόκκινη στον Ρόμανιτς να αποτελεί το εγερτήριο για την Λαμία η οποία έβλεπε το ίδιο όνειρο ένα χρόνο μετά. Αυτή τη φορά δεν έγινε πραγματικότητα…. Ίσως γιατί δεν ήταν πια όνειρο!

Η Λαμία έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια και το αποδεικνύει σε παιχνίδια σαν το χθεσινό υψώνοντας ανάστημα στους μεγάλους.

Απέδειξε για ακόμη μια χρονιά πάντως πως το Κύπελλο είναι ένας θεσμός που της….πάει!

Η συνέχεια θα δοθεί πλέον για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στο πρωτάθλημα με την αναμέτρηση της Κυριακής με την Ξάνθη να είναι κομβική σημασίας…

Τα κέρδη….


Κλείνοντας θα ήταν παράληψη να μην αναφέρουμε και τα αγωνιστικά κέρδη των κυανόλευκων από αυτή την αναμέτρηση.

Σαφώς το μεγαλύτερο είναι ότι χρειάστηκε μια επίσκεψη στο ημίχρονο, μια κόκκινη και ο….απολαυστικός κατά τα άλλα Βαλμπουενά για να γυρίσει το παιχνίδι ο Ολυμπιακός απέναντι στην άψογη τακτικά Λαμία αλλά δεν ήταν μόνο αυτά.

Ήταν η εξαιρετική εμφάνιση του Νιάσε ο οποίος απάντησε στο ερώτημα “Γιατί τόση επιμονή για αυτόν τον ποδοσφαιριστή”. Άψογος ανασταλτικά, άψογος και δημιουργικά παρότι δεν είναι ο ρόλος του, κέρδισε και το πέναλτι στο τέλος. Μαζί με τον επίσης εξαιρετικό τακτικά χθες Μπουλούλη είχαν βραχυκυκλώσει τα χαφ του Ολυμπιακού εξ’ ου και το παιχνίδι με σέντρες και βαθιές μπαλιές.

Επιστροφή στις καλές εμφανίσεις και στα γκολ για τον Αντέτζο ο οποίος χρειαζόταν ένα καλό παιχνίδι για να φουλάρει μέχρι το φινάλε. Κέρδος και ο Βιγιάλμπα που άνοιξε λογαριασμό.

Άφησα τελευταίο τον Κάχριμαν και υπάρχει συγκεκριμένος λόγος για αυτό. Ο Σέρβος είναι έμπειρος, όμως αυτό δεν αρκεί πολλές φορές.  Είχε καθοριστικές επεμβάσεις στο παιχνίδι είχε όμως και αρκετές λάθος απομακρύνσεις με τις γροθιές. Στα τρία γκολ που δέχθηκε πάντως δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω…

Θα πει κανείς γιατί επέλεξε τον Κάχριμαν για την θέση κάτω από τα γκολποστ. Εγώ θα απαντήσω ότι στο πίσω μέρος του μυαλού των Πλαβούκου – Μάντζιου ήταν η παράταση και τα πέναλτι, ένας τομέας στον οποίο ο Σέρβος έχει υψηλά ποσοστά επεμβάσεων στην καριέρα του σε αντίθεση με τους υπόλοιπους διαθέσιμους τερματοφύλακες.

Κέρδος ήταν και το μάθημα που πήρε σχετικά με τα στημένα (φάουλ και κόρνερ εννοώ) εκεί που η ομάδα υστερεί από την αρχή της χρονιάς και θέλει βελτίωση για να μην βρεθούμε προ εκπλήξεων μέχρι το φινάλε…

ΥΓ. Ελπίζω να άξιζε τον κόπο η επίσκεψη στο ημίχρονο…Ο Κουτσιαύτης πάντως “ξεχρέωσε” με την κόκκινη….

ΥΓ 2. Το Lamiara.gr ήταν ακόμη μια φορά το μοναδικό μέσο που βρέθηκε δίπλα στην ομάδα. Καλό το ρεπορτάζ από την τηλεόραση, καλή και η αντιγραφή από αλλά site αλλά στο γήπεδο είναι αλλιώς!

Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα κυανόλευκα νέα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram για να μαθαίνετε σε χρόνο dt όλα τα νέα.

Σχόλια

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Απόψεις

“….τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε…”

Οι φιλαθλοι δε συγχωρούν αυτούς που από το ποδόσφαιρο εκπέσανε” θα μπορούσε να παραποιήσει κάνεις τα λόγια του Αργύρη Μπακιρτζή στην ταινία του Σταύρου Τσιώλη “Ας περιμένουν οι γυναίκες”

Γράφει ο Νίκος Μώκος 

Αυτό ήταν λοιπόν. Η Καλλιθέα έχοντας δημιουργήσει μια κανονική ομάδα, με αγωνιστικό πλάνο, χωρίς πολλές αλλαγές κατά τη διάρκεια της σεζόν, χωρίς εγωισμούς που μπαίνουν πάνω από την ομάδα, ήρθε και πήρε μια καθαρή νίκη απέναντι στην προβληματική Λαμία η οποία περισσότερο προσπάθησε να ξεγελάσει τον ίδιο της τον εαυτό παρά να διεκδικήσει στα ίσια την παραμονή της! Μια νίκη που βύθισε τους κυανόλευκους στον πάτο, στέλνοντάς τους ήδη, στη Super League 2!

Σε μια σεζόν που όπως έχω ξαναγράψει, το ποδόσφαιρο την τιμώρησε επειδή πήγε κόντρα στην λογική!

Ακατανόητες αποφάσεις το καλοκαίρι, ένα project που δεν λειτούργησε ποτέ, τα γνωστά πασαλείματα στην πορεία και μοιραία ο διαφαινόμενος υποβιβασμός.

Μπορεί η Καλλιθέα να ήταν η “πρωτάρα” της φετινής Super League 1, αλλά η Λαμία έπαιξε σαν τέτοια. Μια ομάδα που αν δεν ήξερες ότι έχει 7 χρόνια στην πρώτη κατηγορία, δεδομένα θα έλεγες ότι ανέβηκε πρώτη φορά και προσπαθεί να χτίσει κάτι χωρίς να έχει την τεχνογνωσία, την εμπειρία, την δυνατότητα να το κάνει. Έγινε δηλαδή ο φτωχός συγγενής….

Και ο κόσμος της ομάδας, αυτός που είναι, πάνω στη μέθη και την παραζάλη της περσινής επιτυχίας έβλεπε όλα αυτά να συμβαίνουν και σταδιακά ξυπνούσε, επανερχόταν. Σαν έναν εφιάλτη ο οποίος μετά από ένα ηδονικό όνειρο, επιστρέφει. Μόνο που αυτή τη φορά ήταν αμείλικτος. Δεν στήριξε την προσπάθεια. Δεν συγχώρησε τον “βιασμό της ποδοσφαιρικής λογικής”. Αυτό ακριβώς έκανε φέτος η Λαμία. Απλά το πήγε ένα βήμα πιο κάτω ξηλώνοντας εντελώς ότι είχε χτιστεί τα προηγούμενα χρόνια! Πήρα ένα ρίσκο μεγαλύτερο από αυτό που μπορούσε να αντέξει!

Με τον ήλιο τα βάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε! Αυτή τη λαϊκή ρήση επέλεξα για τίτλο γιατί ταιριάζει γάντι στην ομάδα. Αναζητήστε την ερμηνεία και θα καταλάβετε….

Ίσως να μην είναι κατάλληλη ώρα να κάνουμε το ταμείο, είναι μια καλή στιγμή όμως να αρχίσει η κουβέντα για την επόμενη ημέρα. Να αναλάβουν αυτοί που πρέπει τις ευθύνες τους. Και αυτοί που εμφανίζονται και αυτοί που εξαφανίστηκαν νύχτα σαν να μη συμβαίνει τίποτα….

Για να πάμε στο αγωνιστικό….

O Θανάσης Στάικος ήρθε στην ομάδα έχοντας πλήρη επίγνωση της κατάστασης. Προφανώς και δεν ευθύνεται καθολικά για αυτόν τον διαφαινόμενο υποβιβασμό, ίσως φταίει γιατί με τις δύο νίκες με Παναθηναϊκό και Βόλο έδωσε στον κόσμο την ελπίδα ότι η κατάσταση μπορεί να σωθεί. Την ώρα που δεν μπορούσε. Και δεν μπορούσε γιατί είχε να διαχειριστεί μια ομάδα που φέτος δεν έχει παίξει ποδόσφαιρο σε ένα ολόκληρο 90λεπτο.

Στην εποχή Στάικου ας πούμε έχουμε να θυμόμαστε ένα ημίχρονο στη Τρίπολη (το πρώτο), το δεύτερο ημίχρονο με τον Παναθηναϊκό, ένα δεκάλεπτο με τις Σέρρες και μια σοβαρότητα στη πρεμιέρα του με τον Άρη. Τίποτα περισσότερο.

Πως μπορεί κανείς να έχει απαιτήσεις από μια ομάδα πείραμα, που χτίστηκε σαν σε ένα όνειρο θερινής νυκτός, το οποίο μετατράπηκε σε εφιάλτη;

Πως μπορεί κανείς να μιλά για παραμονή όταν η ομάδα, Απρίλη μήνα, έπειτα από 30 μεταγραφές δεν μπορεί να δημιουργήσει φάση στην αντίπαλη εστία;

Ίσως αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές, ο Στάικος πράγματι να είχε οδηγήσει τη Λαμία στην παραμονή. Πιθανόν και ο ίδιος να αισθάνεται προδομένος από ορισμένους παίκτες του! Άλλα εργαλεία είχε στα χέρια του όταν ήρθε, με άλλα εργαλεία τελειώνει η σεζόν!

ΥΓ. Είχα γράψει αμέσως μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό ότι ο Φουρτάδο μπορεί να ηγηθεί της προσπάθειας για ανατροπή, για παραμονή στην κατηγορία. Αρκεί να το πιστέψει και ο ίδιος. Όχι μόνο δεν τον πίστεψε, δεν προσπάθησε καν να μπει σε διαδικασία σκέψης. Είναι πλέον προφανές, μη γελιόμαστε, πως εκείνο ήταν το τελευταίο βράδυ που τον είδαμε να φορά τα κυανόλευκα! Και σε τελική ανάλυση το πρόσημο της παρουσίας του είναι ξεκάθαρα αρνητικό. Γιατί βύθισε την ομάδα εκτός από τον βαθμολογικό πίνακα, στην εσωστρέφεια! Και όχι δεν ψάχνουμε εξιλαστήριο θύμα.

Φωτογραφία: Γιάννης Σιμόπουλος

Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα κυανόλευκα νέα στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Ακολουθήστε το lamiara.gr στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram για να μαθαίνετε σε χρόνο dt όλα τα νέα.

Περισσότερα

Δημοφιλή